Style przywództwa w wojsku

Wojsko opiera się na starannie zorganizowanej hierarchii przywództwa, aby dobrze funkcjonować. Sierżanci i oficerowie wojskowi stosują trzy główne style przywództwa: autorytarny, demokratyczny i leseferystyczny (swobodne panowanie), aby nadać kierunek swoim podwładnym i osiągnąć cele jednostki. Podejście mieszane do przywództwa uznaje, że różne sytuacje wymagają różnych stylów przywództwa i opowiada się za dynamicznym podejściem do przywództwa. W wojsku dowódcy mają absolutną władzę, aby określić, jaki styl przywództwa zastosować wobec poszczególnych żołnierzy.

Przywództwo autorytarne

Przywództwo autorytarne jest niezwykle surowe i sztywne. Jest to stereotypowy szef wydający polecenia podwładnemu. Ten styl przywództwa jest używany podczas szkolenia podstawowego, kiedy sierżanci musztry uczą posłuszeństwa i szacunku dla nowych rekrutów. Ten typ przywództwa nie obejmuje krzyku lub nadużycia, raczej jest to bardziej rygorystyczna forma odpowiedniego przywództwa. Dowódcy mogą również zdecydować się na styl autorytarny w przypadku misji krytycznych czasowo lub w sytuacjach kryzysowych, w których dyskusja nad rozkazami spowodowałaby zniszczenie mienia, niepowodzenie misji lub obrażenia.

• Przywództwo autorytarne jest niezwykle surowe i sztywne.
  
• Ten styl przywództwa jest stosowany podczas szkolenia podstawowego, kiedy sierżanci musztry uczą posłuszeństwa i szacunku dla nowych rekrutów.

Niektóre wady przywództwa autorytarnego obejmują: rozczarowanie, depresję i frustrację wśród podwładnych. Z tego powodu styl autorytatywny nie jest zalecany w przypadku długich okresów czasu lub zmotywowanych podwładnych.

Demokratyczny

Przywództwo demokratyczne oferuje zwolennikom najwyższy poziom swobody w podejmowaniu decyzji. W tym podejściu liderzy konsultują swoje decyzje z jednym lub kilkoma zwolennikami. Większość zespołów wojskowych po szkoleniu podstawowym stosuje to podejście, aby promować wspólnotę i pracę zespołową w jednostce. Przywództwo demokratyczne daje podwładnym możliwość rozwijania swoich umiejętności poprzez przywództwo i szkolenia w miejscu pracy. Główną wadą stylu demokratycznego jest to, że wymaga on podejmowania decyzji.

• Przywództwo demokratyczne oferuje podwładnym najwyższy poziom swobody w podejmowaniu decyzji.
  
• Większość zespołów wojskowych po podstawowym szkoleniu wykorzystuje to podejście do promowania wspólnoty i pracy zespołowej w jednostce.

Laissez-Faire/Free Reign

Styl hands-off, laissez-faire lub free reign pozwala zwolennikom przejąć odpowiedzialność za sytuacje pod nadzorem (ale nie ingerencją, chyba że istnieje problem) lidera. Oficerowie wojskowi często wykorzystują ten typ przywództwa do delegowania zadań i zespołów podoficerom lub sierżantom.

Liderzy delegują odpowiedzialność na innych kompetentnych członków zespołu, aby podwładni mogli nauczyć się przewodzenia i aby zwolnić czas lidera na wykonywanie innych ważnych zadań. Oficerowie wojskowi mogą również przekazywać zadania podwładnym ekspertom, którzy wiedzą więcej o danym zadaniu niż lider. Pozwala to na utrzymanie zakresu kontroli, jednocześnie umożliwiając ekspertom wykonywanie swojej pracy bez zakłóceń.

• Styl hands-off, laissez-faire lub free reign pozwala zwolennikom przejąć odpowiedzialność za sytuację pod nadzorem (ale nie ingerencją, chyba że jest to problem) lidera.
  
• Oficerowie wojskowi mogą również delegować zadania podległym ekspertom, którzy wiedzą więcej o danym zadaniu niż lider.