Cykl życiowy kwiatów maku

Heroina, morfina, opium, kodeina i makowe obwarzanki - mak jest używany do nich wszystkich. Należący do naukowej rodziny Papaveraseae, mak opiumowy jest znany z tego, że ściął Dorotkę i jej towarzyszy w Czarnoksiężniku z krainy Oz. Inni członkowie rodziny maków - ponad 100 z nich - są bardziej znani jako płodne dzikie kwiaty rosnące na rozległych polach w słonecznym terenie.

Identyfikacja

Mak pospolity jest wzniesionym kwiatem, dorastającym do 3 stóp wysokości. Ma niewiele liści, zwykle niebiesko-zielonych, skłaniających się ku szarości, które obumierają w miarę dojrzewania rośliny. Łodygi są długie i, u niektórych gatunków, pokryte włoskami. Kwiaty mają jasne płatki, zwykle szkarłatne, pomarańczowe lub czerwone, często nakrapiane czernią u podstawy.

• Mak pospolity jest kwiatem wzniesionym, dorastającym do 3 stóp wysokości.
  
• Łodygi są długie i u niektórych gatunków pokryte włoskami.

Siedlisko

Rodzina maków pochodzi z półkuli północnej, chociaż była uprawiana na całym świecie w klimacie umiarkowanym. Maki mogą rosnąć na wielu rodzajach gleby, o ile jest ona dobrze zdrenowana. Preferują otwarte, orne pola i słońce.

Wytwarzanie nasion

Większość odmian maku to rośliny jednoroczne, co oznacza, że kończą swój cykl życia od kiełkowania do śmierci w ciągu jednego roku. Kiełkują one z nasion i, podobnie jak inne rośliny jednoroczne, polegają na produkcji nasion w celu utrzymania ich populacji. Mak produkuje duże ilości nasion - około 16,500 na roślinę - i nasiona mogą żyć w stanie uśpienia przez długi okres czasu.

Reprodukcja

Kiedy nasiona są wystawione na działanie światła, kiełkują. Nasiona maku kiełkują na wiosnę, generalnie wytwarzając kwiaty do lipca, chociaż niektóre gatunki wydają kwiaty wcześniej. Gdy roślina rośnie, jej zalążnia wypełnia się nasionami, które są uwalniane przez zawory lub zalewki na szczycie owocu.

Populacja w zaniku

Pestycydy zebrały swoje żniwo na maku, podobnie jak na innych dzikich kwiatach. Są one szczególnie wrażliwe na toksyny, ale przetrwały tam, gdzie inne rośliny nie przetrwały dzięki długowieczności swoich nasion.