Teorie zmian w pielęgniarstwie

Zmiana oznacza uczynienie czegoś innym niż było pierwotnie. Zmiana może być planowana lub nieplanowana. Nieplanowane zmiany przynoszą nieprzewidywalne rezultaty, natomiast planowana zmiana jest sekwencją zdarzeń wdrażanych w celu osiągnięcia ustalonych celów. W pielęgniarstwie agent zmiany to osoba, która wprowadza zmiany mające wpływ na usługi pielęgniarskie. Agentem zmiany może być lider pielęgniarstwa, pielęgniarka lub ktoś, kto pracuje z pielęgniarkami. Teorie zmiany są wykorzystywane do wprowadzania planowanych zmian w pielęgniarstwie. Pielęgniarki i liderzy muszą posiadać wiedzę na temat teorii zmiany i wybrać odpowiednią teorię zmiany, ponieważ wszystkie dostępne teorie zmiany w pielęgniarstwie nie pasują do wszystkich sytuacji związanych ze zmianą w pielęgniarstwie.

Teoria zmiany Lewina

Teoria zmiany Kurta Lewina jest szeroko stosowana w pielęgniarstwie i obejmuje trzy etapy: etap odmrożenia, etap ruchu i etap ponownego zamrożenia. Teoria Lewina zależy od obecności sił napędowych i sił oporu. Siły sprawcze to agenci zmian, którzy popychają pracowników w kierunku zmian. Siły oporu to pracownicy lub pielęgniarki, którzy nie chcą proponowanej zmiany. Aby teoria ta odniosła sukces, siła napędowa musi zdominować siłę oporu.

• Teoria zmiany Kurta Lewina jest szeroko stosowana w pielęgniarstwie i obejmuje trzy etapy: etap odmrożenia, etap ruchu i etap ponownego zamrożenia.
  
• Siły napędowe to agenci zmiany, którzy popychają pracowników w kierunku zmiany.

Teoria zmiany Rogersa

Everette Rogers zmodyfikował teorię zmiany Lewina i stworzył własną pięcioetapową teorię. Te pięć etapów to: świadomość, zainteresowanie, ocena, wdrożenie i przyjęcie. Teoria ta znajduje zastosowanie w projektach długoterminowych zmian. Jest ona skuteczna, gdy pielęgniarki, które wcześniej ignorowały proponowaną zmianę, przyjmują ją ze względu na to, co usłyszą od pielęgniarek, które przyjęły ją na początku.

• Everette Rogers zmodyfikował teorię zmiany Lewina i stworzył własną pięcioetapową teorię.
  
• Tę teorię stosuje się do długoterminowych projektów zmian.

Teoria zmian Spradleya

Jest to ośmiostopniowy proces planowanej zmiany oparty na teorii zmian Lewina. Przewiduje on stałą ocenę procesu zmiany w celu zapewnienia jego powodzenia. Kroki są następujące: rozpoznanie symptomów, diagnoza problemu, analiza alternatywnych rozwiązań, wybór zmiany, planowanie zmiany, wdrożenie zmiany, ewaluacja zmiany i stabilizacja zmiany.

Inne teorie

Teorie Reddina, Lippitta i Havelocka opierają się na teorii Lewina i mogą być wykorzystywane do wdrażania planowanej zmiany. Dwie pierwsze mają siedem etapów, podczas gdy trzecia sześć.

Zastosowanie w praktyce

Artykuł zatytułowany "Managing change in the nursing handover from traditional to bedside handover---a case study from Mauritius" opisuje wykorzystanie teorii Lewina i Spradleya do wdrożenia zmiany w procesie przekazywania raportów między pielęgniarkami. Siłą napędową w tym przypadku było niezadowolenie z tradycyjnej metody przekazywania rąk, podczas gdy siły oporu stanowiły obawa przed odpowiedzialnością, brak zaufania i obawa, że zmiana ta doprowadzi do zwiększenia ilości pracy. Ocena wprowadzonej zmiany wykazała, że nowy proces został pomyślnie wdrożony.