Mocne strony teleologicznych teorii etycznych

Etykę teleologiczną najlepiej podsumowuje stare porzekadło: "Cele uświęcają środki". Teleologia jest czasami mylona z konsekwencjalizmem, tj. teorią, która wyprowadza wartość moralną poprzez określenie, które działanie ma najbardziej pożądany wynik. Teleologia, w swojej najbardziej ogólnej formie, zajmuje się zarówno "końcami", jak i "środkami", tzn. że to, co robisz na drodze do wyniku, jest równie ważne, jak sam wynik. Spojrzenie na szerszy obraz jest jedną z mocnych stron teleologicznej teorii etycznej.

Proaktywność

Teleologia w mniejszym stopniu polega na hazardzie z potencjalnymi wynikami, a w większym na uważnym rozważaniu dostępnych opcji. Etyka teleologiczna, która ceni proaktywność, zachęca ludzi do brania odpowiedzialności za swoje działania. Proaktywność jest potężnym czynnikiem odstraszającym od niepotrzebnych trudności. Ponieważ konsekwencjalizm często przeciwstawia logikę sumieniu (tzn, co w ostatecznym rozrachunku przyniesie większe dobro), zawsze zachęca osobę podejmującą działanie do rozważenia obu punktów widzenia przed przystąpieniem do działania.

• Teleologia to w mniejszym stopniu hazard z potencjalnymi wynikami, a w większym uważne rozważanie dostępnych opcji.
  
• Etyka teologiczna, która ceni proaktywność, zachęca ludzi do brania odpowiedzialności za swoje działania.

Dobro wspólne

Jeśli działania są postrzegane jako sposób na osiągnięcie największego dobra dla największej liczby ludzi, to wartość moralna może być najlepiej osiągnięta poprzez współpracę, współdziałanie i empatię. Jest to określane mianem dobra wspólnego. Utylitaryzm (który jest formą konsekwencjalizmu) zajmuje się w szczególności przewidywaniem konsekwencji działania. Jest to korzystne, ponieważ można porównać kilka przewidywanych rozwiązań w celu określenia najlepszego rozwiązania dla największej liczby ludzi. John Stuart Mill i Jeremy Bentham byli klasycznymi myślicielami, którzy twierdzili, że należy położyć większy nacisk na zbiorowość niż na jednostkę. Opisywali oni również centralny moralny składnik szczęścia jako obecność przyjemności i brak bólu. Podążając za tym trendem, teleologia jest zawsze odpowiedzialna za grupę jako całość.

• Jeśli działania są postrzegane jako sposób na osiągnięcie największego dobra dla największej liczby ludzi, to wartość moralna może być najlepiej osiągnięta poprzez współpracę, współdziałanie i empatię.

Zgadza się

Deontologia, kolejna pozornie "oderwana od rzeczywistości" teoria teleologiczna, uznaje obowiązek za podstawę wartości moralnej. W dużej mierze nie bierze pod uwagę potencjalnych konsekwencji swoich działań, ponieważ obowiązek jest wymagany bez względu na wynik. Jako urządzenie wspólnotowe, podejście to jest antagonistyczne, ale niezrozumiałe. Innymi słowy, wydaje się ono faworyzować działania, które przedkładają potrzeby nielicznych nad potrzeby wielu. Pomimo pozornej krótkowzroczności tej teorii, moralną wartością obowiązku jest jednak jego zdolność do prowadzenia lojalnego i spójnego następstwa do pożądanych celów.

• Deontologia, inna pozornie "niekolorowa" teoria teleologiczna, uznaje obowiązek za podstawę wartości moralnej.

Kompromis

Czym jest życie bez kompromisu? Teoria teleologiczna znana jako prawo naturalne łączy koncepcję dobra z zasadami i wartością obowiązku. Tutaj kompromis jest niezbędny, być może związany z wartością patrzenia na całość. Prawo naturalne odnosi się do tego, co dyktuje rozum i racjonalność, wiążąc w ten sposób podmiot ze światem naturalnym i uznając, że dobre działania to takie, które realizują naturalny cel podmiotu. Podkreśla się mądrość i uczciwość, a życie ludzkie jest postrzegane jako zbyt cenne, by je brać za pewnik. Z tego powodu racjonalne argumenty są zawsze stawiane na pierwszym miejscu, nawet gdy w grę wchodzi dogmat religijny.

• Czym jest życie bez kompromisów?
  
• Teoria teleologiczna znana jako prawo naturalne łączy koncepcję dobra z zasadami i wartością obowiązku.