Szkodliwy wpływ królestwa Monera

Biolodzy klasyfikują żywe organizmy poprzez grupowanie tych, które mają podobne cechy. Klasyfikują żywe istoty w siedmiu głównych klasyfikacjach. Najszerszą i największą klasyfikacją jest królestwo. Istnieje sześć królestw: Archaebacteria, Eubacteria, Protista, Fungi, Plantae i Animalia. W pewnym okresie Archaebacteria i Eubacteria były uważane za jedno królestwo, znane jako Monera. Wielu członków dawnego królestwa Monera odgrywa korzystne role w świecie przyrody. Niektórzy jednak negatywnie wpływają na inne żywe istoty i środowiska, w których żyją.

Charakterystyka

Archaebakterie i eubakterie są organizmami jednokomórkowymi, którym brakuje jądra i innych wyspecjalizowanych struktur związanych z błoną, zwanych organellami. Posiadają one ściany komórkowe, które zapewniają ramy strukturalne i regulują przepływ substancji w i poza komórką. Niektóre wytwarzają własny pokarm, podczas gdy inne żyją z innych żywych organizmów. Rozmnażają się albo płciowo przez koniugację, albo bezpłciowo przez rozszczepienie binarne. Niektóre wytwarzają endospory, uśpioną, odporną formę, która pozwala im przetrwać niekorzystne warunki.

• Archaebakterie i eubakterie są organizmami jednokomórkowymi, którym brakuje jądra i innych wyspecjalizowanych struktur związanych z błoną, zwanych organellami.
  
• Mają ściany komórkowe, które zapewniają ramy strukturalne i regulują przepływ substancji w komórce i poza nią.

Ocieplenie globalne

Archaebakterie to najstarsze żyjące organizmy. Żyją w surowych środowiskach, takich jak słone równiny, gorące, kwaśne wody, głębiny oceanów i jelita zwierząt. Niektóre archaebakterie, zwane metanogenami, produkują metan, silny, szkodliwy dla środowiska gaz cieplarniany związany z globalnym ociepleniem. Jelita przeżuwaczy, takich jak krowy i owce, zawierają metanogeny. W związku z tym, eliminują one metan jako produkt uboczny procesu trawienia. Według inżynierów z Global Environment Technology and Management, krowy odpowiadają za około 80 procent globalnej rocznej emisji metanu pochodzącego od zwierząt domowych i 12,8 procent całkowitej rocznej produkcji metanu.

• Archaebakterie są najstarszymi żyjącymi organizmami.

Choroby

Eubakterie, czyli prawdziwe bakterie, żyją prawie wszędzie. Chociaż wiele z nich nie jest szkodliwych, niektóre żyją pasożytniczo wewnątrz żywego gospodarza i wywołują choroby. Eubakterie dzielą się na trzy główne formy: kuliste cocci, prątkujące bacilli i spiralne spirilla. Staphylococcus aureus jest przykładem bakterii kulistej. Powoduje ona infekcje skóry i stała się głównym problemem w służbie zdrowia z powodu jej oporności na wiele antybiotyków. Bacillus anthracis to bakteria w kształcie pręta, wykorzystywana w wojnie biologicznej. Tworzy wysoce odporne przetrwalniki i zaraża ludzi przez skórę lub przez drogi oddechowe. Treponema pallidum, bakteria wywołująca kiłę, jest przykładem bakterii o spiralnym kształcie, znanej również jako spirochaete. Według Neila Saundersa, badacza z Uniwersytetu Nowej Południowej Walii w Sydney, Australia, nie wiadomo, czy jakiekolwiek archebakterie wywołują choroby.

• Eubakterie, czyli prawdziwe bakterie, żyją prawie wszędzie.
  
• Treponema pallidum, bakteria powodująca kiłę, jest przykładem bakterii o spiralnym kształcie, znanej również jako spirochaete.

Kwity glonów

Cyjanobakterie, znane również jako sinice, są rodzajem eubakterii, które kwitną w stawach słodkowodnych i jeziorach o słabym przepływie wody. Kiedy warunki są odpowiednie, bakterie mogą się szybko rozmnażać i gromadzić, powodując zakwit, który zmienia kolor wody na niebiesko-zielony lub czerwono-brązowy. Na powierzchni wody może być widoczna piana lub szumowiny. Przerost bakterii okresowo zużywa tlen w wodzie, dusząc ryby. Woda może być toksyczna w przypadku spożycia i została powiązana z zatruciem bydła, psów i czasami ludzi. Może powodować podrażnienia skóry, powszechnie znane jako swędzenie pływaka, jak również podrażnienia dróg oddechowych.

• Cyjanobakterie, znane również jako sinice, są rodzajem eubakterii, które kwitną w słodkowodnych stawach i jeziorach o słabym przepływie wody.
  
• Gdy warunki są odpowiednie, bakterie mogą się szybko rozmnażać i gromadzić, powodując zakwit, który zmienia wodę w niebiesko-zieloną lub czerwono-brązową.