Co to jest dramaturgia abstrakcyjna?

Abstrakcyjna scenografia, rozwinięta we wczesnej części XX wieku, jest formą teatralnej scenografii używanej do tworzenia elementów dramatycznych. Koncepcja ta wykorzystuje minimalne rekwizyty sceniczne i dekoracje, jednocześnie integrując wyobraźnię publiczności, aby stworzyć sugestię środowiska i skupić uwagę widzów na grze aktorów i ich projektach kostiumów.

Origin

Abstrakcyjne podejście do tworzenia dramatycznej scenerii rozpoczęło się od pracy Adolphe Appia i Edwarda Gordona Craiga, obu na początku XX wieku. Teatr pamięta Adolphe'a Appia za jego wkład w nowe techniki oświetleniowe oraz wykorzystanie przestrzeni scenicznej i kreatywne projektowanie scen. Edward Craig rozwinął swoje własne, nowe podejście teatralne do wykorzystania światła i cienia na scenie. Ich wspólne wpływy zapoczątkowały nowy, dramatyczny styl przedstawień scenicznych, znany jako dramat abstrakcyjny. Ich wkład rozprzestrzenił się na inne specjalności, w tym taniec teatralny.

• Abstrakcyjne podejście do tworzenia dramatycznej scenerii rozpoczęło się od pracy Adolphe'a Appii i Edwarda Gordona Craiga, obu na początku XX wieku.

Scenografia

Scenografia abstrakcyjna wykorzystuje światło, przestrzeń i rekwizyty, aby stworzyć sugestywne środowisko dla przedstawienia. Obejmuje to użycie tylko kilku rekwizytów, które działają w celu zasugerowania środowiska, a nie w celu ustawienia środowiska, jak to się robi w innych filozofiach scenograficznych. Abstrakcyjna scenografia sugeruje, że historia rozgrywa się w ogólnym czasie lub niespecyficznym miejscu, zamiast tworzyć konkretną lokalizację. Na przykład, kiedy ustawiasz swoją abstrakcyjną scenografię, zaczynasz od pustej sceny i dodajesz drzewo, aby zasugerować, że akcja dzieje się w lesie i platformę dla głównej postaci, aby stanąć na niej, sugerując, że jest ona ważniejsza lub potężniejsza niż inne postacie.

• Abstrakcyjna scenografia wykorzystuje światło, przestrzeń i rekwizyty, aby stworzyć sugestywne środowisko dla przedstawienia.
  
• Obejmuje to użycie tylko kilku rekwizytów, które działają w celu zasugerowania środowiska, a nie w celu ustawienia środowiska, jak ma to miejsce w innych filozofiach scenograficznych.

Projektowanie kostiumów i przedstawienie

Abstrakcyjne podejście do teatru skupia się na kostiumach, a nie na wszechstronnych rekwizytach scenicznych. Podczas gdy oświetlenie, przestrzeń teatralna i starannie dobrane rekwizyty wzbogacają scenę, kostiumy postaci i dramatyczna gra aktorska stają się głównym punktem przedstawienia. Brak dodatkowych rekwizytów scenicznych zmusza publiczność do zwrócenia większej uwagi na Twoich wykonawców i sprawia, że to ich prezentacja znajduje się w centrum uwagi widzów.

Wyobraźnia widzów

Skąpe użycie rekwizytów scenicznych tworzy na scenie dużo pustej przestrzeni teatralnej. Bazując na niewielu rekwizytach, których używasz i grze aktorów, abstrakcyjna dramaturgia zachęca widzów do użycia wyobraźni i wypełnienia pustej przestrzeni swoim wyobrażeniem o tym, co powinno się tam znajdować, zamiast prezentować swoją interpretację poprzez skomplikowaną scenografię. Dodatkowo, staranne wykorzystanie światła i cieni tworzy dodatkowy element, pozwalając reżyserom scenicznym na tworzenie innych wyimaginowanych elementów, takich jak światło księżyca, cienie drzew i inne podobne elementy.