Historia filipińskiego tańca ludowego Sakuting

Sakuting jest filipińskim tańcem ludowym, który interpretuje walkę pomiędzy chrześcijanami Ilocano i niechrześcijanami. Ta pozorowana walka pomiędzy rywalizującymi ze sobą ludźmi jest tradycyjnie wykonywana podczas Świąt Bożego Narodzenia na placu miejskim lub wykonywana od domu do domu jako forma tradycyjnego pokazu kolędowania. Tancerze wykonują Sakuting, aby otrzymać prezenty lub lokalne pieniądze zwane Aguinaldo.

Filipińskie tańce ludowe jako tańce walki

Większość filipińskich tańców opowiada jakąś historię. W Sakutingu jest to opowieść o walce chrześcijan Ilocano i niechrześcijan podczas hiszpańskich rządów kolonialnych w tym kraju. (Ilocanos to ludność zamieszkująca region Ilocos w północnych Filipinach). Ten regionalny taniec etniczny celebruje dziedzictwo kulturowe i narodową dumę artystyczną, przedstawiając filipińską sztukę walki jako taniec rytualny.

• Większość filipińskich tańców opowiada jakąś historię.
  
• W Sakuting, jest to historia Ilocano chrześcijan i nie-chrześcijan walczących podczas hiszpańskiego panowania kolonialnego w kraju.
  
• (

Historia regionalna

Sakuting pochodzi z prowincji Abra w północnej części wyspy Luzon. Region Ilocos oficjalnie obejmuje Ilocos Norte, Ilocos Sur, La Union i Pangasinan. Abra, Prowincja Górska i Benguet były również częściami tego regionu zanim oddzieliły się jako Region Administracyjny Kordylierów. Wszystkie te prowincje są domem dla Ilocanos, którzy są rdzennymi mieszkańcami nizin i plemion Tingguian, którzy są rdzennymi mieszkańcami obszarów górskich.

• Sakuting pochodzi z prowincji Abra w północnej części wyspy Luzon.
  
• Wszystkie te prowincje są domem dla Ilocanos, którzy są rdzennymi mieszkańcami nizin i plemion Tingguian, które są rdzennymi mieszkańcami obszarów górskich.

Origin

Podczas hiszpańskiej kolonizacji (1520 do 1898), garnizon założony w celu ochrony Ilocanos, którzy przeszli na chrześcijaństwo, stał się miejscem najazdów górskich plemion. A taniec Sakuting interpretuje tę walkę między tubylcami z nizin, którzy stali się chrześcijanami, a niechrześcijańskimi tubylcami z gór.

• Większość filipińskich tańców opowiada jakąś historię.
  
• W Sakuting, jest to opowieść o chrześcijanach Ilocano i niechrześcijanach walczących podczas hiszpańskiego panowania kolonialnego w kraju.
  
• (

Sakuting zawiera tradycyjną filipińską sztukę walki zwaną Arnis poprzez użycie dwóch kijów jako przedłużenia ramion do walki z przeciwnikiem. Przed nastaniem ery hiszpańskiej na Filipinach, Filipińczycy powszechnie używali Arnis do samoobrony. Hiszpanie zakazali jej uprawiania, zmuszając Filipińczyków do wykorzystania jej w innych formach. Otwarcie zachowali tę praktykę, używając ruchów arnis jako części tańców ludowych, takich jak Sakuting. Pokazując historię pomiędzy chrześcijanami i niechrześcijańskimi tubylcami, stylizowana sekwencja walki ożywiła użycie Arnis, jako że taniec ten jest w rzeczywistości dwutaktowym ćwiczeniem Arnis ustawionym w rytm skocznej muzyki.

• Podczas hiszpańskiej kolonizacji (1520 do 1898), garnizon założony w celu ochrony Ilocanos, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo, stał się miejscem najazdów górskich plemion.
  
• Otwarcie zachowali tę praktykę, używając ruchów Arnis jako części tańców ludowych, takich jak Sakuting.

Muzyka

Muzyka używana do Sakuting ma chińskie i hiszpańskie pochodzenie. Tradycyjne style muzyczne mają infleksje staccato i rytmiczne stukanie. Instrumentem muzycznym używanym do tańca jest rondalla, rodzimy instrument strunowy podobny do gitary. Zazwyczaj zdarzają się momenty a capella, w których nie używa się żadnych instrumentów muzycznych, a jedynie słychać stukanie drewnianych kijów jako akompaniament do śpiewu. Dźwięki drewnianych kijów zbiegają się z choreografią pozorowanych walk w przedstawieniu Sakuting. Przy żywej i radosnej muzyce, publiczność wiwatuje, gdy wykonawcy stukają kijami i skaczą w grupach i w kółko.

• Muzyka używana do Sakutingu ma chińskie i hiszpańskie tło.
  
• Dźwięki drewnianych kijów zbiegają się z choreografią pozorowanych walk w przedstawieniu Sakutingu.

Występujący

Sakuting był pierwotnie wykonywany tylko przez chłopców, ale rozwinął się jako taniec ludowy, który wykonują teraz zarówno chłopcy jak i dziewczęta.

Taniec ten używa dwóch pasiastych bambusowych kijów o długości około półtorej stopy i zwężających się na końcu, jak świeca. Nosząc tradycyjne kostiumy Ilocano, wykonawcy Sakuting uczestniczą w zabawnym tańcu ludowym, w którym dwie rywalizujące ze sobą drużyny okrążają się i zderzają kijami w delikatnej imitacji sparingu sztuk walki. Stukają kijami o podłogę i o siebie nawzajem, jednocześnie używając kroków tańca bojowego w teatralnej modzie zwanej comedia. Tańce łączą w sobie marsz i małe kroki do przodu lub na boki. Tancerze krążą wokół i wymieniają się pozycjami, podczas gdy inne interpretacje wykorzystują ruchy podobne do baletowych.

• Sakuting był pierwotnie wykonywany tylko przez chłopców, ale ewoluował jako taniec ludowy, który wykonują teraz zarówno chłopcy, jak i dziewczęta.
  
• Nosząc tradycyjne kostiumy Ilocano, wykonawcy Sakuting uczestniczą w zabawnym tańcu ludowym, w którym dwie rywalizujące drużyny krążą i zderzają się kijami w delikatnej imitacji sparingu sztuk walki.