Zalety i wady interwencji rządowej

Interwencja rządu przybiera wiele form w różnych sytuacjach, od opodatkowania, regulacji i ustawodawstwa do dostarczania subsydiów żywnościowych, opieki społecznej dla dzieci, mieszkalnictwa i innych programów pomocy finansowej. Powody interwencji rządu mogą obejmować ochronę obywateli, promowanie odpowiedzialności społecznej lub paternalizm, który ma miejsce, gdy rząd próbuje zarządzać potrzebami lub kontrolować zachowanie jednostek. Interwencja rządu ma swoją cenę, nie tylko koszty finansowe interwencji, ale może obejmować utratę wolności jednostki i niezamierzone konsekwencje.

Interwencje środowiskowe

Może być korzystna, gdy rząd interweniuje w celu ochrony "zasobów otwartego dostępu", takich jak woda i powietrze. Uniwersytet Michigan wyjaśnia, że zasoby te nie są własnością, dlatego żaden podmiot nie ma bodźców do ograniczania zanieczyszczeń. Zanieczyszczenia środowiska osiągnęły rozmiary kryzysu w latach 70-tych, w wyniku czego w grudniu 1970 roku utworzono Agencję Ochrony Środowiska, a Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił Ustawę o Czystym Powietrzu z 1970 roku i Ustawę o Czystej Wodzie z 1972 roku. Od tego czasu polityka ochrony środowiska jest krytykowana jako przyczyna opuszczania Stanów Zjednoczonych przez firmy. Podczas studiów na New York University's Graduate School of Public Service, Renna Hanna dokonała przeglądu danych Departamentu Handlu USA z lat 1966-1999. Wnioski z tych badań były zgodne i wspierały powszechny pogląd, że firmy zdecydowały się przenieść kapitał i miejsca pracy za granicę, aby uniknąć federalnych regulacji środowiskowych.

• To może być korzystne, gdy rząd interweniuje w celu ochrony "zasobów otwartego dostępu", takich jak woda i powietrze.
  
• Wnioski z ustaleń były zgodne i wspierały powszechny punkt widzenia, że firmy zdecydowały się przenieść kapitał i miejsca pracy za granicę, aby uniknąć federalnych regulacji środowiskowych.

Interwencje rynkowe

Światowy kryzys finansowy z lat 2007-2008 przyniósł liczne interwencje rządów. W Stanach Zjednoczonych rozgorzała debata na temat interwencji rządu w system rynkowy, ponieważ interwencja może spowodować zakłócenia, w tym przedłużenie recesji lub depresji, ponieważ rynek ma tendencję do naturalnego dostosowywania się i wyrównywania niedoskonałości. Przez cały czas Kongres zatwierdzał bailouty dla instytucji finansowych, w tym Fannie Mae, pożyczki na utrzymanie producentów samochodów przed bankructwem oraz ustawę stymulującą gospodarkę o wartości 552 miliardów funtów. Celem było ustabilizowanie rynków, odwrócenie wysokiego bezrobocia i zapobieżenie drugiej Wielkiej Depresji. 22 czerwca 2011 r. bezpartyjne Biuro Budżetowe Kongresu opublikowało długoterminowe prognozy stabilności finansowej USA. CBO zauważyło, że obecny dług federalny jest nie do utrzymania, częściowo z powodu "wyższych wydatków federalnych związanych z ostatnią poważną recesją". Wadą interwencji rządu w kryzysie są kosztowne długoterminowe skutki dla gospodarki. W bardziej optymistycznym z dwóch możliwych scenariuszy odsetki od federalnego długu pochłoną jedną szóstą federalnych dochodów do 2035 r.

• Światowy kryzys finansowy z lat 2007-2008 przyniósł liczne interwencje rządów.
  
• W bardziej optymistycznym z dwóch możliwych scenariuszy odsetki od długu federalnego pożrą jedną szóstą dochodów federalnych do 2035 r.

Pomoc w przypadku katastrof

Największą zaletą interwencji rządowych jest przygotowanie się na sytuacje kryzysowe, z możliwością natychmiastowego rozmieszczenia siły roboczej i zasobów. W Stanach Zjednoczonych gotowość na wypadek katastrofy jest realizowana na poziomie gminnym, powiatowym, stanowym i federalnym. Reakcja na ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r. jest dobrym przykładem współpracy władz w sytuacji bez wyjścia, choć huragan Katrina z 2005 r. jest przykładem złego planowania i braku komunikacji między władzami. Mimo że modele komputerowe i naukowcy przewidywali niszczycielską powódź już od 2001 roku, władze lokalne nie były odpowiednio przygotowane do wstępnej ewakuacji i jej skutków. Największą wadą interwencji rządowej w przypadku katastrof jest uzależnienie mieszkańców od rządu, co skutkuje brakiem odpowiedzialności za własne plany ewakuacyjne i plany na wypadek katastrofy.

• Największą zaletą interwencji rządowej jest przygotowanie się na sytuacje kryzysowe, z możliwością natychmiastowego rozmieszczenia siły roboczej i zasobów.
  
• Odpowiedź na ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r. jest dobrym przykładem na to, że w przypadku katastrofy, która miała miejsce w 2001 r., nie ma możliwości podjęcia działań. 11, 2001, stoi jako dobry przykład tego, jak władze współpracują ze sobą w sytuacji niemożliwej, choć huragan Katrina w 2005 roku dostarcza przykładów słabego planowania i braku komunikacji między władzami.

Interwencje społeczne

Rząd Stanów Zjednoczonych zapewnia szereg programów mających na celu pomoc osobom w okresie przejściowym, takich jak Ubezpieczenia Społeczne, ubezpieczenia od bezrobocia i programy ubezpieczeń zdrowotnych. Istnieją również programy pomocy społecznej stworzone w celu wspierania ubogich poprzez "wyrównywanie zasobów", takie jak Food Stamps, programy mieszkaniowe i inne programy pomocowe, w tym darmowe telefony komórkowe. Z pozoru zapewnienie ubogim podstawowych rzeczy, takich jak żywność, mieszkanie i inne świadczenia, jest szlachetną filozofią, a społeczeństwo powinno mieć siatki bezpieczeństwa dla swoich najbardziej bezbronnych obywateli. Jednak Star Parker, autorka książki "Uncle Sam's Plantation", krytykuje interwencję rządu w rozwiązywanie problemów ekonomicznych ubogich. Twierdzi ona, że "rządowy socjalizm opiekuńczy" stwarza nieuniknione problemy moralne i duchowe, ponieważ jednostki porzucają odpowiedzialność za własne życie. Zamiast szukać dróg wyjścia z ubóstwa, jednostki szukają sposobów na utrzymanie się w ramach programów.

• Rząd USA zapewnia wiele programów, aby pomóc jednostkom w transformacji, takich jak Social Security, ubezpieczenie od bezrobocia i programy ubezpieczeń zdrowotnych.
  
• Jednakże Star Parker, autorka "Plantacji Wuja Sama", krytykuje interwencję rządu w próby rozwiązania problemów ekonomicznych biednych.