Zalety i wady kalotypii i dagerotypii

Kalotypia i dagerotypia to wczesne procesy fotograficzne wynalezione w Europie w połowie XIX wieku. William Henry Fox Talbot, brytyjski wynalazca, jest uznawany za twórcę kalotypii. Louis Daguerre, francuski konstruktor i chemik, jest uznawany za twórcę dagerotypii. W procesie kalotypii wykorzystywano papier pokryty jodkiem srebra do tworzenia obrazu negatywowego, natomiast w dagerotypii obraz pozytywowy tworzony był na światłoczułej, pokrytej srebrem płycie naświetlonej parami rtęci. Fotografie wykonane w tych procesach znane są jako kalotypy i dagerotypy - każdy z nich ma swoje wady i zalety.

Wady kalotypii

Prawdopodobnie najbardziej oczywistą zaletą procesu kalotypii jest możliwość wykonania wielu kopii obrazu. Drukując negatyw z papieru jodku srebra na papier chlorku srebra, obraz był powielany. Inną zaletą kalotypii jest sposób drukowania na papierze, który ułatwiał pracę. W momencie wynalezienia, kalotypia była najprostszym procesem fotograficznym, co czyniło ją bardziej atrakcyjną dla amatorów.

• Prawdopodobnie najbardziej oczywistą zaletą procesu kalotypii jest to, że można było wykonać wiele kopii obrazu.

Wady kalotypii

Jasną wadą kalotypii jest gorsza jakość szczegółów. Papier, choć prosty w użyciu i niedrogi, zawiera również wady, które obniżają jakość odbitek kalotypowych. Kalotypy nie mają tak ostrej definicji jak dagerotypy. Materiały użyte w procesie kalotypii nie były tak światłoczułe jak w przypadku dagerotypii, przez co czas naświetlania był wolniejszy. Inną wadą jest to, że odbitki kalotypowe, jako obrazy papierowe, są podatne na blaknięcie i inne problemy konserwatorskie.

• Jasną wadą obrazu kalotypowego jest jego gorsza jakość szczegółów.
  
• Papier, choć prosty w użyciu i niedrogi, zawiera również wady, które pogarszają jakość odbitek kalotypowych.

Wady dagerotypii

Pośród wyraźnych zalet dagerotypii jest jej najwyższa jakość szczegółów. Dzieje się tak, ponieważ płaszczyzna obrazu jest wykonana z litego srebra, a na powierzchni odbitki nie ma ziarna. Jakość obrazu jest znacznie lepsza niż na papierze, a nawet na kliszy. Proces dagerotypii idealnie nadawał się do portretu, co zwiększyło jego popularność, znacznie przewyższającą popularność kalotypii. Inną korzystną cechą jest to, że dagerotypy, choć delikatne i kruche, mogą przetrwać wieki, jeśli są odpowiednio konserwowane.

• Jedną z wyraźnych zalet dagerotypii jest jej doskonała jakość szczegółów.
  
• Proces dagerotypii idealnie nadawał się do portretowania, co zwiększyło jego popularność, znacznie przewyższając popularność kalotypii.

Wady dagerotypii

Zdecydowaną wadą procesu dagerotypii jest niemożność powielenia obrazu. Produkowane obrazy są raczej pozytywami niż negatywami. Metoda dagerotypii, choć doskonała do wykonywania zdjęć portretowych, mogła uwieczniać jedynie obiekty, które były całkowicie nieruchome, ze względu na długość procesu. Okazało się również, że jest to bardziej skomplikowane, drogie i pracochłonne medium, które nie przypadło do gustu amatorom.

• Zdecydowaną wadą procesu dagerotypii jest to, że nie można było zduplikować obrazu.
  
• Choć świetna dla portretów, metoda dagerotypii mogła uchwycić tylko obiekty, które były absolutnie nieruchome, ze względu na długość procesu.