Wady superkomputera

Superkomputer może wydawać się rozwiązaniem problemów Twojej firmy, ale realia obsługi i działania tak potężnej maszyny przedstawiają poważne kwestie, które wymagają rozważenia. Mają one wiele potencjalnych zastosowań, w tym przewidywanie pogody, przetwarzanie obliczeń wymaganych do leczenia chorób takich jak AIDS, poszukiwanie ropy naftowej i próby uprzedzania trzęsień ziemi. Jednak termin "superkomputer" oznacza, że jego wydajność przekracza możliwości zwykłych komputerów, więc ich budowa i utrzymanie wiążą się z oczywistymi problemami.

Koszty

Najpoważniejszą wadą superkomputerów są zbyt wysokie koszty ich działania. Najszybszy superkomputer na świecie, amerykański Titan (opisywany jako szybszy niż pół miliona laptopów), kosztował 100 milionów dolarów (około 63,6 miliona funtów), aby go zbudować. Należy pamiętać, że ogromne koszty budowy to dopiero początek wydatków. Bezinteresowne jest również zużycie energii elektrycznej, której eksploatacja kosztuje około 9 mln dolarów (5,7 mln funtów) rocznie. Są one tak drogie, że standardowym wyznacznikiem kosztów pracy superkomputera jest "czas Craya", który wynosi około 630 funtów za godzinę.

• Najpoważniejszą wadą superkomputerów są nadmierne koszty ich eksploatacji.

Przestrzeń

Aby móc przeprowadzać ogromne ilości obliczeń jednocześnie, superkomputer wymaga nadmiernej ilości fizycznej przestrzeni do przechowywania danych. Tytan mieści się w obiekcie o powierzchni 160 000 stóp kwadratowych. Innym przykładem jest superkomputer Star of Arkansas na Uniwersytecie w Arkansas, który jest w zasadzie 157 komputerami zbudowanymi w amalgamat w stylu potwora Frankensteina. Daje to wyobrażenie o ilości miejsca potrzebnego na superkomputer.

• Aby przeprowadzić ogromną ilość obliczeń jednocześnie, superkomputer wymaga nadmiernej ilości miejsca do przechowywania.
  
• Innym przykładem jest superkomputer Star of Arkansas na Uniwersytecie w Arkansas, który jest zasadniczo 157 komputerami zbudowanymi w amalgamacji w stylu potwora Frankensteina.

Szybkość wejścia i wyjścia

Jedną z sugerowanych definicji superkomputera jest taka, która jest ograniczona tylko przez jego prędkość wejścia i wyjścia. Jest to kwestia techniczna, jako definicja, ale ważna kwestia praktyczna, gdy się ją w pełni rozważy. Dane muszą być przesyłane do i z superkomputera, aby ten mógł je przetwarzać i wykonywać obliczenia, więc jeśli połączenia wejściowe i wyjściowe nie są wystarczająco szybkie, nie uzyskasz pełnej wydajności swojego superkomputera.

Przestrzeń dyskowa

Wraz z szybkością wejścia i wyjścia, superkomputer potrzebuje również ogromnej ilości pamięci do swojej dyspozycji, aby działać efektywnie (tak jak człowiek potrzebuje długopisu i papieru, aby obliczyć skomplikowane równanie). Dla przykładu, Tytan jest wyposażony w 10 petabajtów (1000 terabajtów) przestrzeni dyskowej, aby ułatwić przetwarzanie ogromnej ilości danych. Nie jest to największy problem, jeśli chodzi o koszty, ale bez wystarczającej ilości miejsca superkomputery nie są w stanie wykonać swoich wszystkich ważnych obliczeń.

Czas

Superkomputery pracują niezwykle szybko, ale mają tak ogromne zadania, że nadal będą potrzebowały bardzo dużo czasu, aby wykonać swoją pożądaną funkcję. Jeśli 1000 osób mogłoby wykonywać jedno obliczenie na sekundę, zajęłoby im to 60 000 lat, aby wykonać taką ilość obliczeń, jaką Tytan może wykonać w ciągu jednej sekundy, ale nie jest on przeznaczony do tak prostych zadań. Mimo że jest to nieunikniona część trudnych obliczeń, należy pamiętać, że superkomputery nie wykonają zamierzonego zadania szybko, tylko wykładniczo szybciej niż zwykły komputer.