Zalety teorii interakcjonistycznych

Teoria interakcjonistyczna, oparta w dużej mierze na pracach amerykańskiego filozofa i psychologa George'a Herberta Meada (1863-1931), zakłada, że ludzie uczą się, jak działać i reagować na różne sytuacje na podstawie swoich interakcji w społeczeństwie. Teoria ta przypisuje konflikt, współpracę i przekonania dotyczące tożsamości temu, jak ludzie postrzegają innych wokół siebie. Radziecki psycholog Lew Wygotski (1896-1934) również przyczynił się do rozwoju tej teorii, twierdząc, że na wszystkie cechy i właściwości, w tym mowę i poznawcze procesy myślowe, ma wpływ kultura, w której ludzie żyją.

Dla nauczycieli

Teoria ta sugeruje, że uczniowie z tego samego kręgu kulturowego będą postrzegać wiele idei w podobny sposób. Nauczyciele mogą wykorzystać to podobieństwo jako zaletę podczas planowania lekcji. Używając innych metod nauczania niż książki, nauczyciele mają możliwość włączenia społeczeństwa i kultury do zajęć lekcyjnych. Materiał ten może bardziej przemawiać do uczniów, jeśli jest podobny do ich przekonań i sposobu życia, co zwiększa ich zdolność do zachowania treści.

• Teoria ta sugeruje, że uczniowie z tego samego kręgu kulturowego będą postrzegać wiele idei w podobny sposób.

Modelowanie

Teoria interakcjonistyczna stwierdza, że uczenie się odbywa się z większą łatwością, jeśli uczniowie są stale poddawani demonstracjom tego, czego mają się nauczyć. Do takich demonstracji należą: mowa, rozwiązywanie konfliktów i postrzeganie. Teoria ta sugeruje, że studenci na zajęciach z języka obcego będą mieli przewagę w uczeniu się materiału, jeśli język będzie do nich konsekwentnie mówiony.

Skonsekwencja pokoleniowa

Uczenie się przez skojarzenia odbywa się poprzez pokolenia kulturowe, dzięki temu, że młodsi członkowie zachowują się tak samo jak starsi. Jest to zaleta teorii interakcjonistycznej: pomaga ona podtrzymywać tradycje kulturowe, dialekty i sposoby życia. Dzieci nauczą się mówić w ten sam sposób, co ich rodzice i dziadkowie, używając terminologii charakterystycznej dla danej kultury, a następnie przekażą ją swoim dzieciom.

Zdolność do zmian

Podstawą tej teorii jest to, że zdolność ludzi do uczenia się jest oparta na ich kulturze i otoczeniu. Zaletą tej koncepcji jest to, że każdy jest odpowiedzialny za swoje zdolności. W przeciwieństwie do podejścia składniowego Chomsky'ego, które zakłada wrodzoną zdolność uczenia się, teoria interakcjonistyczna stwierdza, że wiedza jest uczeniem się poprzez obserwację. Idea ta sugerowałaby, że każdy, kto jest niezadowolony w swoim obecnym otoczeniu, musi jedynie przenieść się do idealnej sytuacji, aby zwiększyć swoje zdolności. Na przykład, teoria ta sugeruje, że ludzie, którzy chcą stać się bardziej inteligentni, powinni przenieść się do obszaru, w którym jest wielu ludzi o umysłach akademickich, takich jak miasto uniwersyteckie, i tam nawiązać kontakty.

• Podstawą tej teorii jest to, że zdolność ludzi do uczenia się jest oparta na ich kulturze i otoczeniu.
  
• Zaletą tej koncepcji jest to, że każdy jest odpowiedzialny za swoje własne zdolności.