Zalety i wady SSADM

SSADM została zamówiona przez rząd Wielkiej Brytanii w celu dostarczenia formalnych metod projektowania oprogramowania w projektach rządowych. Metodyka Strukturalnego Projektowania Systemów została opracowana przez Learmonth and Burchett Management Systems w latach 80. i jest obecnie otwartym standardem opublikowanym jako British Standard BS7738. LBMS opracował później własną wersję tej metodologii jako podstawę wczesnego systemu CASE. Aplikacje wspomaganej komputerowo Inżynierii Oprogramowania korzystają z ustanowienia sekwencyjnego szablonu, takiego jak SSADM.

Zamówienia rządowe

Rządowa specyfikacja SSADM jako wymogu planowania projektu w rządowych kontraktach IT pomogła metodologii zakorzenić się w przemyśle komputerowym. Dało to brytyjskiej informatyce przewagę, gdyż brytyjskie uniwersytety włączyły tę metodologię do swoich kursów informatycznych, dalej promując krajowy i branżowy standard projektowania oprogramowania. W ten sposób SSADM stworzył pulę specjalistów IT, którzy byli zaznajomieni z zatwierdzoną metodologią. Stworzyło to elastyczność w podaży analityków systemów i sprawiło, że brytyjski przemysł oprogramowania wyprzedził europejskich rywali. SSADM przekształcił się następnie w "Eurometodę", która rozpowszechniła standard w całej Unii Europejskiej. Jednakże, brytyjscy Analitycy Systemów mieli już doświadczenie z tą metodologią, co pozwoliło im wyprzedzić swoich europejskich kolegów.

• Specyfikacja rządowa SSADM jako wymóg planowania projektów w rządowych kontraktach IT pomogła zakorzenić się tej metodologii w przemyśle komputerowym.
  
• Dało to brytyjskiej informatyce przewagę, gdyż brytyjskie uniwersytety włączyły tę metodykę do swoich kursów informatycznych, dalej promując krajowy i branżowy standard projektowania oprogramowania.

Metodologia

Jak sama nazwa wskazuje, SSADM jest zarówno "strukturalne", jak i "metodyczne". Wyznaczona sekwencja kroków ustanowiona w metodologii zmusza analityków do cyklicznego przechodzenia przez sekwencję kroków. Eliminuje to pokusę pójścia na skróty. Istnienie ustalonej ścieżki pozwala również analitykom oprzeć się naciskom kierownictwa, aby przyspieszyć lub skrócić proces definiowania wymagań programowych.

Sekwencja

W przeciwieństwie do innych formalnych metod projektowania oprogramowania, SSADM nie może być okrojony do równoległych zadań. Wyniki każdej fazy analizy zasilają następną fazę. Jest to słabość systemu, ponieważ niektóre implementacje nie muszą wymagać, aby każdy krok był rygorystycznie stosowany. Jeśli jednak nie jest, kolejny krok nie może się rozpocząć.

• W przeciwieństwie do innych formalnych metod projektowania oprogramowania, SSADM nie może być okrojony do równoległych zadań.
  
• Jest to słabość systemu, ponieważ niektóre implementacje mogą niekoniecznie wymagać, aby każdy krok był rygorystycznie stosowany.

Paraliż analityczny

Niezdolność do przyspieszenia metodologii SSADM oznacza, że może ona być obciążeniem dla zasobów i produkować analizy wymagań systemowych, które szybko stają się nieaktualne. Nowe oprogramowanie na zamówienie jest częściej wymagane przez nowe firmy, które nie mają ustalonych procedur pracy i istniejących aplikacji. Takie rodzące się przedsiębiorstwa mają tendencję do szybkiej ewolucji i dlatego definicje wymagań wytworzone przez SSADM czasami muszą być zrewidowane przed zakończeniem całego cyklu życia metodologii. Sytuacja ta jest określana mianem "paraliżu analitycznego". Projekt rozwojowy grzęźnie w rewizjach i poprawkach w fazie projektowania, co odsuwa w czasie fazę rozwoju produkcji oprogramowania i pozostawia klienta operującego na oprogramowaniu tymczasowym.

• Niezdolność do przyspieszenia metodologii SSADM oznacza, że może ona być obciążeniem dla zasobów i produkować analizy wymagań systemowych, które szybko stają się nieaktualne.
  
• Projekt rozwojowy grzęźnie w rewizjach i poprawkach w fazie projektowania, co odsuwa w czasie fazę rozwoju produkcji oprogramowania i pozostawia klienta operującego na oprogramowaniu tymczasowym.