Adaptacje roślin Agave

Agawa, pustynny sukulent pochodzący z południowo-zachodniej części USA i Meksyku, może być zauważony tak daleko na północ jak Kanada i do Ameryki Łacińskiej i Indii Zachodnich. Jego wspólna nazwa to roślina wieku, misnomer oparte na osiem do 20 lat lub tak to trwa dla zakładu do produkcji jednego wysokiego łodygi i duże, uderzające klaster kwiatowy. Agawa ma przystosowania, które pozwalają jej przetrwać i rozwijać się w często trudnych warunkach swojego siedliska.

Wieczna Agawa

Agawa wyrasta z nasion, ale wytwarza również sieć płytkich kłączy, przystosowanych do wchłaniania całej dostępnej wody z pustynnego krajobrazu. Kiedy roślina w końcu wytwarza swój biały lub zielony kwiat, a kwiat umiera, roślina również umiera. Nasiona rozpraszają się z pomocą wiatru, ptaków i małych stworzeń pustynnych. Kłącza, chronione przed słońcem przez warstwę gleby, wytwarzają nową roślinę. Tak więc agawa stwarza kilka możliwości rozmnażania, aby zapewnić sobie przetrwanie. Kiedy zobaczysz dużą roślinę, która jeszcze nie zakwitła, często znajdziesz ją otoczoną małymi odrostami, zwanymi "szczeniętami", wyrastającymi z kłączy.

• Agawa rośnie z nasion, ale produkuje również sieć płytkich kłączy, przystosowanych do wchłaniania całej dostępnej wody z pustynnego krajobrazu.

Przystosowania liści

Liście magazynują wodę rośliny i są kluczowe dla jej dalszego istnienia. Są to grube, mięsiste włócznie, które rozchodzą się promieniście od centralnej rozety i mają lekko woskowe wykończenie. Posiadają również ostre, kolczaste krawędzie. Włókna w liściach magazynują wodę, a powleczona powierzchnia liścia zapobiega parowaniu i osłania roślinę jak filtr przeciwsłoneczny przed palącymi promieniami słońca. Woskowy naskórek odbija promienie słoneczne, dzięki czemu liście pozostają chłodniejsze. Kolce zniechęcają drapieżniki do zjedzenia rośliny lub wykorzystania jej jako źródła wody. Kolce są tak twarde, że starożytni używali ich jako igieł do szycia.

• Liście magazynują wodę rośliny i są kluczowe dla jej dalszego istnienia.
  
• Kolce zniechęcają drapieżniki do jedzenia rośliny lub używania jej jako źródła wody.

Out of Reach

Łodygi kwiatowe agawy strzelają szybko w górę, czasami więcej niż stopę dziennie. Wyrastają z rozety w centrum rośliny, pojedyncza łodyga na roślinę, a wysokość niektórych z nich została zmierzona na ponad 20 stóp. Kwiaty pojawiają się w skupisku na szczycie łodygi. Kwitną na wysokości dogodnej dla owadów i nietoperzy, które je zapylają, ale są daleko poza zasięgiem innych drapieżników, które nie przynoszą żadnych korzyści roślinie.

• Łodygi kwiatowe agawy strzelają szybko, czasami więcej niż stopę dziennie.

Ludzkie adaptacje agawy

Agawa jest skutecznym botanicznym adaptatorem, ale nie mniej skuteczne są ludzkie adaptacje rośliny. Rdzenni mieszkańcy obszarów gdzie rosną agawy używali włókien rośliny do jedzenia i do wyrobu lin, szpagatów i bardzo wytrzymałych cienkich tkanin, sieci, koszy, mat i sandałów. Części agawy były używane do produkcji leków i mydeł. Niektórzy Apacze zrywali liście z roślin i prażyli ich korony w dole wyłożonym gorącymi kamieniami. Ze skrobiowego warzywa powstawał pożywny napój zwany mescal, który był podstawą ich diety. Starożytni piwowarzy poddawali prażoną agawę fermentacji, aby uzyskać napój alkoholowy, również zwany mescalem i produkowany do dziś. A sfermentowane włókno niebieskiej agawy Webera jest źródłem napoju produkowanego tylko w Meksyku i eksportowanego na cały świat, tequili.

• Agawa jest skutecznym botanicznym adaptatorem, ale nie mniej skuteczne są ludzkie adaptacje roślin.
  
• Rdzenni mieszkańcy obszarów, gdzie rosną agawy, używali włókien roślinnych do jedzenia i do wyrobu lin, szpagatów i bardzo wytrzymałych cienkich tkanin, sieci, koszy, mat i sandałów.