Adaptacje roślin bambusowych

Jak na trawę, bambus jest bardzo ruchliwy. Bambusowate to rodzaj w rodzinie traw zwanej Poaceae. Istnieje 1000 gatunków w 100 rodzajach, od małych roślin jednorocznych (Poa annua) do potężnych, stumetrowych bambusów drzewiastych (Dendrocalamus giganteus). Większość z nich rośnie w klimacie tropikalnym, ale wiele przystosowało się i rozprzestrzeniło w górach i na afrykańskich pustyniach. Ponieważ są tak elastyczne, używa się ich do tworzenia domów, instrumentów muzycznych, broni, papieru i azjatyckich potraw.

Bambus bengalski

Bambus bengalski pochodzi z południowo-wschodnich lasów deszczowych Azji, gdzie rośnie w temperaturach od 40 do 100 stopni Fahrenheita, przy średnich opadach deszczu od 50 do 260 cali rocznie i średniej wilgotności od 77 do 88 procent. Bambus bengalski przystosował się do tych warunków, rosnąc w jednym z najszybszych temp wśród wszystkich roślin, osiągając wysokość 80 stóp w ciągu 3 miesięcy. Po wejściu do baldachimu pochłania promienie słoneczne, aby wytworzyć pożywienie w procesie fotosyntezy.

Bambus bengalski przystosował się do ekstremalnego uwodnienia lasów deszczowych poprzez rozwój wiązek naczyniowych, które wchłaniają wodę i odprowadzają ją w górę trzciny, pijąc ogromne ilości wody.

• Bambus bengalski pochodzi z lasów deszczowych Azji Południowo-Wschodniej, gdzie rośnie w temperaturach od 40 do 100 stopni Fahrenheita, przy średnich opadach deszczu od 50 do 260 cali rocznie i średniej wilgotności od 77 do 88 procent.
  
• Bambus bengalski przystosował się do ekstremalnego uwodnienia lasów deszczowych poprzez rozwój wiązek naczyniowych, które wchłaniają wodę i odprowadzają ją w górę trzciny, pijąc ogromne ilości wody.

Oszczędza on również energię, kwitnąc tylko raz w życiu, produkując nasiona i umierając.

Bambus biegnący

Niektóre gatunki bambusa przystosowały się do wzrostu w klimacie umiarkowanym w Japonii, na Syberii, w północnych Chinach i Kalifornii. Rośliny przystosowały się do chłodniejszych warunków poprzez rozprzestrzenianie się pod ziemią. Tworzą masywne lasy kolonii klonalnych z jednego rodzica.

Pędy nadziemne (culms) znane jako canes wyrastają z podziemnych łodyg zwanych kłączami. Korzenie rodzą się w węzłach na pędach, gdzie rosną łuski przypominające liście. Są to w zasadzie klony, które pozwalają bambusowi rozprzestrzeniać się z podziemnych pędów. Czarny bambus (Phyllostachys nigra) jest tak przystosowany do siedlisk łęgowych w południowej Kalifornii, że uznano go za inwazyjnego agresora.

• Niektóre gatunki bambusa przystosowały się do wzrostu w klimacie umiarkowanym w Japonii, na Syberii, w północnych Chinach i Kalifornii.
  
• Jako klony pozwalają one bambusom rozprzestrzeniać się z pędów podziemnych.

Bambusy górskie

Bambusy tropikalne, które rosną z nasion w gęstych kępach w krajach położonych w odległości pięciu stopni od równika, rozprzestrzeniają się z wiatrem. Kilka bambusów przystosowało się do surowych warunków panujących w Himalajach i Andach i może przetrwać długie, bezsłoneczne dni i mroźne zimy.

Bambusy kwitnące

Niektóre bambusy są monokarpiczne, kwitną tylko raz w życiu. Gdy są zapylane, kwitną, produkują nasiona i giną w masowych wyginięciach. Ponieważ wszystkie są spokrewnione, dzielą się tym samym programowaniem, co spowodowało masowe wymieranie w lesie w południowych Chinach w 1983 r., które zagroziło przetrwaniu pand, które żywią się wyłącznie bambusem.

Zaleta kwitnienia raz w 120-letnim cyklu życia jest teoretycznie adaptacją obronną. Gryzonie uwielbiają ziarna bambusa. Gdyby bambusy kwitły w przewidywalnych odstępach czasu, szczury zniszczyłyby uprawy nasion. Owocując nieregularnie w ciągu życia kilku pokoleń gryzoni, bambusy chronią swoje nasiona. Chociaż liczba gryzoni wzrasta wraz z nagłą bonanzą żywnościową, zmniejsza się przez kolejne dekady, podczas gdy lasy bambusowe regenerują się.

• Niektóre bambusy są monokarpiczne, kwitną tylko raz w życiu.
  
• Dzięki nieregularnemu owocowaniu przez kilka pokoleń gryzoni, bambusy chronią swoje nasiona.