Różnice między aresztowaniem z nakazem a aresztowaniem bez nakazu

Czwarta poprawka do Konstytucji zapewnia ogólne prawa, które mają na celu ochronę osób przed narażeniem na nieuzasadnione aresztowania, przeszukania lub zajęcia przez policję lub innych agentów rządowych. Jednak konkretne zasady, które muszą być przestrzegane przez organy ścigania nie są określone w treści Konstytucji. Raczej reguła prawa w odniesieniu do aresztowań i nakazów przeszukania została stworzona poprzez precedens lub orzeczeń i opinii Sądu Najwyższego. Ogólnym środkiem zaradczym w przypadku bezprawnego aresztowania jest pozbawienie dowodów lub obciążających zeznań, które zostały uzyskane w wyniku aresztowania, możliwości przedstawienia ich na rozprawie.

Wymóg nakazu

Wymóg nakazu jest wymagany, jeżeli policja musi wejść na teren prywatny w celu dokonania aresztowania lub przeszukania. Własność prywatna to dom podejrzanego lub inna własność, która nie jest otwarta dla publiczności. Nakaz może być uzyskany tylko wtedy, gdy funkcjonariusz ma prawdopodobną przyczynę. Prawdopodobna przyczyna istnieje, jeśli istnieje wystarczająco dużo faktów lub poszlak, aby umożliwić rozsądnej osobie stwierdzenie, że dany podejrzany popełnił przestępstwo. Dowody potwierdzające istnienie prawdopodobnego powodu muszą zostać przedstawione sędziemu okręgowemu lub sędziemu pokoju, który potwierdza istnienie prawdopodobnego powodu i wydaje nakaz. Jeżeli funkcjonariusz wkroczy na teren prywatny w celu dokonania aresztowania lub zajęcia dowodów bez nakazu, gdy jest on wymagany, wszystkie zdobyte dowody zostaną uznane za "owoce zatrutego drzewa" i nie będą dopuszczone jako dowody w procesie.

• Nakaz jest wymagany, jeśli policja musi wejść na teren prywatny w celu dokonania aresztowania lub przeszukania.

Aresztowania bez nakazu

Ogólnie, funkcjonariusz może dokonać aresztowania w miejscu publicznym bez nakazu, jeśli istnieje prawdopodobny powód. Prawdopodobna przyczyna w tym scenariuszu nie wymaga zgody sędziego lub sędziego pokoju, a raczej może pochodzić z wiarygodnych wskazówek, rutynowego zatrzymania pojazdu, "stop and frisk" lub jakichkolwiek dodatkowych dowodów, które funkcjonariusz zaobserwuje. Ponadto, funkcjonariusz może wkroczyć na teren prywatny w celu dokonania aresztowania, ale tylko w przypadku zaistnienia "nadzwyczajnych" lub nagłych okoliczności, takich jak bezpieczeństwo innych osób lub nawet samego podejrzanego.

Przestępstwa kryminalne a wykroczenia

Oficer może aresztować podejrzanego bez nakazu, jeżeli ma uzasadnione podstawy, aby sądzić, że podejrzany popełnił przestępstwo kryminalne. Nie jest konieczne, aby funkcjonariusz faktycznie widział, że przestępstwo miało miejsce, aby dokonać aresztowania bez nakazu. Jednakże, w przypadku przestępstw wykroczeniowych, funkcjonariusz musi mieć wiedzę z pierwszej ręki, że podejrzany popełnił przestępstwo, aby dokonać aresztowania bez nakazu. Oznacza to, że wykroczenie musi zostać popełnione w obecności funkcjonariusza.

• Oficer może aresztować podejrzanego bez nakazu, jeśli ma uzasadnione podstawy, aby sądzić, że podejrzany popełnił przestępstwo klasy kryminalnej.
  
• Jednakże w przypadku przestępstw wykroczeniowych, funkcjonariusz musi mieć wiedzę z pierwszej ręki, że podejrzany popełnił przestępstwo, aby dokonać aresztowania bez nakazu.