Domowy miernik rezystywności gleby dla archeologii

Archeolodzy stosują szereg metod, aby odnaleźć zaginione miasta, drogi i grobowce bez dotykania łopaty. Jedną z nich jest badanie rezystywności gleby. Proces ten opiera się na wilgotności i zasoleniu gleby w celu zbadania jej oporności na prąd elektryczny.

Funkcja

Mierniki oporności gleby mierzą jej przewodność elektryczną. Wpuszczają do gleby niewielki prąd elektryczny przez elektrody i sprawdzają, jak bardzo gleba jest odporna na przewodzenie tego prądu. Suche, zbite, nisko zasolone gleby są generalnie bardziej odporne niż gleby bardziej wilgotne.

Metody

Dwie z najbardziej powszechnych procedur badania oporności gleby to metoda Wennera i Schlumbergera. W metodzie Wennera do gruntu wprowadza się cztery elektrody - każda w odległości 1 m od siebie. Odstępy pomiędzy sondami są stopniowo zwiększane przy każdym badaniu. Firma Schlumberger wymaga przestrzegania określonego równania matematycznego przy dostosowywaniu odstępów i konfiguracji każdej elektrody.

• Dwie najczęściej stosowane procedury badania rezystywności gruntu to metoda Wennera i Schlumbergera.
  
• Schlumberger wymaga przestrzegania określonego równania matematycznego podczas dostosowywania przestrzeni i konfiguracji każdej elektrody.

Użycie

W archeologii, badanie rezystywności gleby jest używane do znalezienia potencjalnych miejsc wykopalisk. Naukowcy używają mierników do odnajdywania i mapowania obszarów stworzonych przez człowieka, znajdujących się pod powierzchnią ziemi. Drogi i fundamenty budynków są zazwyczaj suche i zagęszczone, co powoduje wysoką rezystywność gleby. Pokryte rowy i wykopy mają wysoką zawartość wilgoci i łatwo przewodzą elektryczność.

• W archeologii, badanie oporności gleby jest używane do znalezienia potencjalnych miejsc wykopalisk.
  
• Pokryte rowy i wykopy mają wysoką zawartość wilgoci i łatwo przewodzą elektryczność.