Różnica między chińskimi i japońskimi słoikami

Handel japońską i chińską porcelaną rozpoczął się na początku XVIII wieku. Chińska i japońska ceramika i wyroby ceramiczne były szczególnie popularne we Francji. Stało się to symbolem statusu dla ludzi, aby wyświetlić prace w swoich salonach i salonach. Ten gwałtowny wzrost popularności w chińskich i japońskich ceramiki doprowadził do wielu kolekcjonerów mieszania stylów w swoich domach. Dla współczesnego kolekcjonera ważne jest, aby być w stanie rozpoznać cechy charakterystyczne ceramiki każdego narodu, aby zapewnić dokładny zakup i ekspozycję.

Obręcze

Jednym z najbardziej wymownych sposobów rozróżnienia, czy Twój słoik jest pochodzenia chińskiego czy japońskiego, jest zbadanie obręczy i granic kawałka. W chińskim stylu, obramowanie jest typowo zdobione w stylu Ruyi: kolorowe, dekoracyjne obramowanie o szerokości około jednego cala. Japoński styl nie ma tak rozbudowanej granicy. Zamiast tego styl japoński charakteryzuje się cienkim, okrągłym wzorem, który jest czerwonawo-brązowy, zielony lub niebieski.

• Jednym z najbardziej wymownych sposobów na odróżnienie czy Twój słoik jest pochodzenia chińskiego czy japońskiego jest zbadanie krawędzi i granic kawałka.

Wewnątrz

Inna uderzająca różnica między chińską i japońską ceramiką, szczególnie w słojach i wazach, może być znaleziona poprzez zbadanie wnętrza kawałka. Po pierwsze, istnieją różnice w fakturze. W stylu chińskim faktura jest całkowicie gładka, podczas gdy styl japoński preferuje fakturę przypominającą skórkę pomarańczy. Po drugie, istnieją różnice w kolorach użytych we wnętrzach przedmiotów. Styl chiński jest prawie zawsze turkusowy, podczas gdy styl japoński używa koloru granatowego, ciemnożółtego, szarego lub zielonego.

• Inna uderzająca różnica między chińską i japońską ceramiką, szczególnie w słojach i wazach, może być znaleziona poprzez zbadanie wnętrza kawałka.

Znakowanie

Porcelana i ceramika z Japonii i Chin zostały oznaczone w jakiś sposób przez rzemieślnika lub dystrybutora. Kolekcjonerzy prawie zawsze są w stanie zlokalizować znak na swoim egzemplarzu, ale mają trudności z jego przetłumaczeniem. Słusznie, ponieważ znanych jest ponad 1500 znaków używanych tylko na chińskiej porcelanie. Jednak cechy charakterystyczne znaku mogą być wskaźnikiem kraju pochodzenia. Chińskie znaki mają zazwyczaj parzystą liczbę znaków o tej samej wielkości. Znaki japońskie są bardziej nieregularne, z nieparzystą liczbą znaków, zazwyczaj o różnych rozmiarach i kolorach.

• Porcelana i ceramika z Japonii i Chin były w jakiś sposób znakowane przez rzemieślnika lub dystrybutora.
  
• Znaki chińskie mają zazwyczaj parzystą liczbę znaków tej samej wielkości.

Wykończenia

Techniki emaliowania, które charakteryzują japońską i chińską porcelanę, zostały wynalezione w Chinach. Chińczycy mieli wyłączny dostęp do materiałów do emaliowania ze względu na ograniczenia handlowe nałożone na Japonię; jednak dwa wieki po tym, jak Chiny zaczęły emaliować, zaczęli to robić Japończycy. Byli w tym doskonali, opracowali kilka różnych technik emaliowania. Technika Totai wykorzystuje brązową fakturę kory drzew jako wykończenie, technika Ginbari wykorzystuje jaśniejsze, bardziej półprzezroczyste emalie. Technika Akasuke wykorzystuje przezroczystą emalię, która po wykończeniu daje czerwony kolor.

• Techniki emaliowania, które charakteryzują japońską i chińską porcelanę zostały wynalezione w Chinach.
  
• Technika Akasuke wykorzystuje przezroczystą emalię, która po wykończeniu daje czerwony kolor.