Problemy z drzewami Salix
Salix, lub rodzaj wierzby, jest rodziną liściastych krzewów i drzew. Wierzby są podatne na wiele różnych chorób. Niektóre z nich są mało estetyczne, podczas gdy inne mogą powodować śmierć drzewa.
1Typy
Wierzby są podatne na infekcje grzybicze, takie jak rak czarny i parch wierzby. Podatne są również na infekcję grzybiczą zwaną mączniakiem prawdziwym oraz na infekcję bakteryjną zwaną galasem koronowym.
2Skutki
Czarny rak tworzy nieregularne brązowe lub czarne rany na pniach od kwietnia do czerwca. W ranach tych, zwanych kłami, powstają ciała grzybów w kształcie spodków, wypełnione zarodnikami. Parch wierzby atakuje nowe gałązki i liście, powodując defoliację. Grzyb parcha wierzby i patogen czarnego raka współdziałają ze sobą, tworząc poważną chorobę zwaną zarazą wierzby. Na wierzbie z mączniakiem rozwijają się białe plamy grzybicze na liściach, które powiększają się, aż pokryją cały liść. Zainfekowane liście zwijają się, żółkną i opadają, powodując defoliację. U wierzb z żółcią korony w pobliżu linii gleby pojawiają się nieprawidłowe narośla. Silne infekcje powodują zmniejszenie wzrostu roślin, obumieranie lub śmierć roślin.
- Czarny rak tworzy nieregularne brązowe lub czarne rany na pniach od kwietnia do czerwca.
- Drzewa wierzby z mączniakiem rozwijają białe plamy grzybicze na liściach, które rosną razem, aż pokryją cały liść.
Prewencja/Rozwiązanie
Zwalczanie zarazy wierzby polega na wycinaniu chorych części roślin i zgrabianiu ściółki z liści. Zastosowanie odpowiednich środków chemicznych w odpowiednim czasie pomaga zapobiegać objawom choroby. Infekcjom mączniaka rzekomego zapobiega się poprzez sadzenie odmian odpornych na chorobę, przycinanie chorych części roślin i stosowanie odpowiednich oprysków grzybobójczych przy pierwszych oznakach choroby. Drzewa, które są poważnie zainfekowane żółcią korony, powinny być usunięte i zniszczone.
- Zwalczanie zarazy wierzby polega na przycinaniu chorych części roślin i wygrabianiu ściółki z liści.
- Zwalczanie mączniaka rzekomego polega na sadzeniu odmian odpornych na choroby, przycinaniu chorych części roślin i stosowaniu odpowiednich oprysków grzybobójczych przy pierwszych oznakach choroby.