Historia Szwedzkiego Tkactwa

Szwecja i cała Skandynawia dzielą wspólną kulturę poprzez swoje czasami porowate granice i tradycyjne rzemiosło. Podczas gdy tkactwo w stylu skandynawskim sugeruje całkowicie naturalne, węzełkowe tkaniny i ręczną pracę, Szwecja w szczególności służy jako prekursor wprowadzania lnu i tkactwa w stylu adamaszku do kraju i północnej Europy. Poprzez strumień stylów i technik--od ręcznie tkanych koców i dywanów do wynalazku krosien do pościeli i ubrań--Szwedzcy mieszkańcy posiadają swój własny styl tkactwa i jego wpływ na zachodni świat.

Terminy & Inne Nazwy

Szwedzkie tkactwo jest również znane jako Haft Hucki, Huckaback, Haft Popcorn (Popcorn Cloth). Według Crochet.org pisarz Ruthie Marks, szwedzki proces tkania jest co francuski, hiszpański, angielski i Amerykanie wiedzą jako szydełkowanie. W Szwecji nazwa ich tkania jest "virkning". Szwedzkie tkactwo używa asortymentu nici i tkanin, ale Szwecja jest znana z włączania lnu do rzemiosła needlework.

• Szwedzkie tkactwo jest również znane jako Huck Embroidery, Huckaback, Popcorn Embroidery (Popcorn Cloth).
  
• W Szwecji nazwa ich tkactwa to "virkning."

Według słownika Webstera, huckaback pochodzi od terminu huckster, nazwy dla akwizytorów i ich towarów. Huckaback to nazwa lnianej tkaniny z wypukłymi rysami.

Najstarsze szwedzkie tkactwo

W XII wieku szwedzcy tkacze zaczęli używać naturalnych tkanin lnianych jako podkładu do tkania, w którym nawlekali wzory na len jako materiał podstawowy. Sam len był używany w Szwecji jako zwykła tkanina przez wieki, zanim tkacze zaczęli używać go jako tła. Szwedzi dodawali naturalne barwniki, a tło lniane było również lokalne i naturalne. Gobelin, dywan, koc lub narzuta z tamtej epoki to historyczne czasomierze, które powstały dzięki pracy rąk tkaczy i ziemi.

• W XII wieku szwedzcy tkacze zaczęli używać naturalnych tkanin lnianych jako podkładu do tkania, w którym nawlekali wzory na len jako materiał podstawowy.

Wsparcie królowej

W 1696 r. ówczesna królowa Szwecji, Hedvig Eleonora, zamówiła u tkaczy w Sztokholmie dużą ilość obrusów i serwetek. Według szwedzkiej tkalni Klassbols, dzięki wsparciu królowej szwedzcy tkacze mieli pewność, że szwedzki przemysł lnianego adamaszku (rodzaj drobnego tkania wywodzący się z Damaszku) znacznie się rozwinie. Trzy serwetki z początku XVIII wieku pokazują herb królowej, jej imię i trzy korony ręcznie wplecione w tkaninę.

Wczesne szwedzkie krosna tkackie

W 1805 roku, Joseph Marie Jacquard z Francji skonstruował maszynę tkacką. Współcześnie znana jako krosno Jacquarda, maszyna ta zakończyła żmudną i pracochłonną erę ręcznego tkania koców, narzut, serwetek i obrusów. Okrzyknięty w Europie cudowną maszyną, wynalazek ten stworzył również możliwości dla przemysłu tkackiego, który zajął się tkaniem adamaszku, który zawierał lniane i ozdobne wzory.

Zgodnie z artykułem opublikowanym na Farm Collector, omawiającym znaczące wynalazki i narzędzia, w 1832 roku szwedzki 28-latek o nazwisku Johan Theofron Munktell zbudował pierwsze szwedzkie krosno tkackie. Założył warsztat w Eskilstuna, Szwecja, gdzie dostosował projekt krosna do perfekcji. Jego ręce stworzyły pierwszą kosiarkę, pierwszą lokomotywę parową i pierwszy parowy silnik trakcyjny w kraju.

• W 1805 r. Joseph Marie Jacquard z Francji skonstruował maszynę tkacką.
  
• Według artykułu opublikowanego na Farm Collector, omawiającego znaczące wynalazki i narzędzia, w 1832 roku szwedzki 28-latek o nazwisku Johan Theofron Munktell zbudował pierwsze szwedzkie krosno tkackie.

Przyjaciele rzemiosła

Kilka szwedzkich kobiet tkaczek założyła w 1874 roku Handarbetets Vanner (Przyjaciół Rzemiosła). Sophie Adlersparre, Molly Rohtlieb i Hanna Mathilda Winge połączyły tradycyjne szwedzkie ręczne tkactwo i gobeliniarstwo w popularne techniki rzemieślnicze dla miejskich kupców i handlarzy.

Rya Rugs & Tapestries

Według All Fiber Arts, którzy uważnie przyglądają się historii tkanin i gobelinów, gobelin Rya jest podobny do drobno tkanego perskiego dywanu, ale ma swoje korzenie w Skandynawii. W Norwegii rya pochodzi z wczesnych lat 1400, gdzie była używana jako ciepłe okrycie łóżka. W szwedzkich zamkach rzemieślnicy wyplatali rydze jako pościel przez cały XVI wiek.

Popularność w USA

Szwedzki styl sztuki hafciarskiej stał się popularny w USA w latach 30. i 40. Książka "Embroidery Book" Mary Thomas, wydana po raz pierwszy w Londynie w 1936 roku, uczyła angielskie, a później amerykańskie uczennice, jak tkać w stylu szwedzkim.

Amerykańskie gospodynie domowe ozdabiały brzegi ręczników nicią do haftowania w stylu szwedzkim, ulubionym w epoce późnej depresji. Jednak styl tkactwa węzełkowego upadł pod koniec II wojny światowej, częściowo z powodu industrializmu, a w mniejszym stopniu rękodzieła. W latach 60-tych technika tkania przeżyła lekkie odrodzenie. Nowoczesne style tkackie można zobaczyć w afgańskich narzutach, grubych kocach i poduszkach z tkaniny węzełkowej.

• Szwedzki styl sztuki igłowej stał się popularny w USA w latach 30-tych i 40-tych.
  
• Jednakże styl tkactwa węzełkowego upadł pod koniec II wojny światowej, częściowo z powodu industrializmu i mniejszej ilości rękodzieła.