Jakie są objawy hiper cukrzycy?

Niektóre klasyczne objawy związane z hipercukrzycą mogą być łatwo rozpoznane przez pacjentów. Inne objawy jednak różnią się w zależności od osoby. Istnieje wiele przyczyn tych objawów i ważne jest, aby zrozumieć, jak na każdy z nich wpływa niski poziom insuliny. Łącznie, każdy z tych objawów daje wyraźne sygnały, że pacjent jest hipercukrzykiem. 1

Opis

Cukrzyca występuje, gdy zdolność do wytwarzania insuliny jest znacznie zmniejszona. Insulina jest potrzebna do produkcji komórek ciała, aby wypłukać cząsteczki glukozy z krwi. Jeśli poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki, ryzyko wystąpienia hipercukrzycy jest znacznie zwiększone.

Rozważania

Jeden zazwyczaj kojarzy cukrzycę ze zbyt wysokim poziomem cukru we krwi, ale istnieją dwa rodzaje cukrzycy określane na podstawie ilości glukozy we krwi. Hiperglikemia występuje, gdy w układzie krwionośnym znajduje się wysoki poziom glukozy. Hipoglikemia występuje, gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt niski. Leczenie każdej z postaci cukrzycy różni się, ponieważ musi być ukierunkowane na utratę lub nadmiar cukru we krwi.

• Cukrzyca kojarzy się zazwyczaj ze zbyt wysokim poziomem cukru we krwi, ale istnieją dwa rodzaje cukrzycy określane na podstawie ilości glukozy we krwi.
  
• Hipoglikemia występuje, gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt niski.

Klasyczne objawy

Klasyczne objawy cukrzycy z hiperglikemią występują u wszystkich pacjentów z cukrzycą. Należą do nich częste uczucie głodu, oddawanie moczu i pragnienie. Chociaż każdy z tych objawów nie musi prowadzić do rozpoznania cukrzycy, razem tworzą one zespół istotnych objawów, które najprawdopodobniej są spowodowane hiperglikemią.

Inne objawy

Inne objawy związane z hiperglikemią w cukrzycy obejmują nieostre widzenie, zmęczenie, utratę wagi, niezdolność do prawidłowego gojenia się ran, suchość w ustach, suchą lub swędzącą skórę, męską impotencję i skłonność do infekcji, takich jak drożdżyca pochwy, wysypka w pachwinach lub infekcje ucha zewnętrznego.

Jak to działa

Częsty głód wynika z tego, że chorzy na cukrzycę nie mogą regulować poziomu glukozy w taki sposób, aby stała się ona źródłem energii w komórkach krwi. Komórki nie mogą wchłonąć glukozy i zamienić jej w paliwo. Gdy we krwi znajduje się duża ilość cząsteczek glukozy, istnieje większe prawdopodobieństwo, że zostaną one wypłukane z moczem. Oznacza to, że glukoza opuszcza krew po dostaniu się do nerek i nie może być wchłonięta z powrotem do krwi. Nadmiar glukozy jest przekształcany w moczu, powodując powstawanie cząsteczek wody, które powodują częste problemy z oddawaniem moczu. Z powodu częstego oddawania moczu, pacjent doświadcza kolejnego klasycznego objawu: pragnienia. Czując, że traci wodę poprzez oddawanie moczu, organizm reaguje uzupełnianiem utraconych płynów. Jednak ze względu na przyjmowanie większej ilości płynów, diabetyk musi oddawać mocz, tworząc w ten sposób cykl płukania i uzupełniania płynów.

• Częsty głód wynika z tego, że diabetycy nie mogą regulować poziomu glukozy w taki sposób, aby stała się ona źródłem energii w komórkach krwi.
  
• Ale z powodu przyjmowania większej ilości płynów, diabetyk musi oddawać mocz, tworząc w ten sposób cykl płukania i uzupełniania płynów.