Zalety i wady rozpoznawania znaków atramentu magnetycznego

Ostatnia linia na wszystkich czekach drukowanych w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii i kilku krajach europejskich, jest drukowana przy użyciu specjalnej rodziny czcionek i technologii znanej jako MICR (wymawiane my-ker). MICR jest akronimem od "magnetic ink character recognition", techniki stosowanej głównie przez linie lotnicze do weryfikacji biletów oraz banki do weryfikacji ważności podpisanych czeków i zwiększenia bezpieczeństwa. Technologia ta jest jednak droga i często niepraktyczna w przypadku małych firm. Znaki MICR są drukowane za pomocą tonera magnetycznego lub farby wykonanej z tlenku żelaza. Czytnik MICR (lub skaner) namagnesowuje znaki MICR, zanim zdekoduje cały tekst. Znaki są następnie przepuszczane przez głowicę odczytującą MICR - urządzenie przekształcające znaki na postać fal, które są następnie identyfikowane przez system.

Zaleta: Łatwość odczytu i wysokie bezpieczeństwo

Użycie atramentu na bazie tlenku żelaza zapewnia czytelność znaków MICR nawet wtedy, gdy dokument jest przesłonięty różnymi znakami lub nadrukowany. Systemy MICR zapewniają wysoki poziom bezpieczeństwa, ponieważ znaki MICR muszą być zgodne z rygorystycznym formatem i wykorzystywać precyzyjny atrament na bazie tlenku żelaza, co sprawia, że dokumenty są trudne do podrobienia.

Zaleta: Mały poziom błędów odszyfrowania

Poziom błędów odczytu znaków MICR jest niewielki w porównaniu z innymi systemami rozpoznawania znaków. Skanery MICR precyzyjnie i dokładnie odszyfrowują znaki, pod warunkiem że przestrzegają standardów określonych przez American National Standards Institute (ANSI) i American Bankers Association (ABA). Na przykład, na każde 20 000 do 30 000 czeków przetwarzanych przez skaner MICR występuje zazwyczaj tylko jeden błąd odczytu.

Wada: Czasochłonne standardy

Drukowanie MICR jest wymagające i wymaga ustalenia precyzyjnych, ale trudnych do osiągnięcia standardów, co stanowi wyraźną wadę pod względem czasochłonności. American National Standards Institute (ANSI) wdraża wszystkie standardy druku MICR i zarządza nimi. Określa on precyzyjne wymagania dotyczące czcionek znaków MICR, rejestracji MICR, zawartości wilgoci w papierze oraz przyczepności ziarna i tonera. Wszystkie czcionki znaków MICR muszą spełniać wymagania ANSI. Norma X9.27-1995 określa standardy czcionek, natomiast norma ANSI X9.7-1990 określa pozycjonowanie znaków MICR w wierszach. Ponadto, dwa opublikowane standardy stosowane obecnie w MICR to standardy Stowarzyszenia Bankierów Amerykańskich (ABA) 092200 i ABA 092700, które określają sposób i miejsce drukowania znaków MICR na czeku. Norma ABA 092200 określa wymagania dotyczące druku MICR, a norma ABA 092700 określa miejsca i umiejscowienie druku. Czcionki MICR, które nie przestrzegają tych standardów, prowadzą do odrzucania czeków w bankach i błędów przetwarzania w innych instytucjach.

• Drukowanie MICR jest wymagające, ustanawiając precyzyjne, lecz trudne do osiągnięcia standardy, co stanowi wyraźną wadę w zakresie zużycia czasu.
  
• Dodatkowo, dwa opublikowane standardy używane obecnie dla MICR obejmują standardy Stowarzyszenia Bankierów Amerykańskich (ABA) 092200 i ABA 092700, które określają, jak i gdzie znaki MICR są drukowane na czeku.

Wada: Drogie urządzenia

Czytniki MICR są drogie i zdolne do rozpoznawania tylko czcionek MICR zapisanych w określonym formacie. Drukarki MICR działają na wkładach, które kosztują znacznie więcej niż zwykłe wkłady z tonerem z atramentem. W marcu 2010 r. pojedyncza kaseta z tonerem HP 05A MICR kosztuje 71 funtów, a kaseta z tonerem HP 42X MICR kosztuje 161 funtów, w przeciwieństwie do ceny pojedynczej kasety z tonerem HP 60XL do drukarek atramentowych, która kosztuje 21 funtów.