Lista wiecznie zielonych drzew

Rozmiary i rodzaj liści różnią się w przypadku wiecznie zielonych drzew rodzimych dla Ameryki Północnej, ale prawie wszystkie są odpowiednie do pewnego rodzaju pracy w krajobrazie. Małe i średnie liściaste drzewa wiecznie zielone funkcjonują jako rośliny okazowe, ekrany i żywopłoty, podczas gdy wyższe, iglaste drzewa wiecznie zielone są odpowiednie do cienia i trawników. Drzewa te, rosnące w zimnym i ciepłym klimacie, mają wiele cech, które są atutami dla projektanta krajobrazu.

Świerk niebieski Kolorado

Świerk niebieski Kolorado (Picea pungens) jest atrakcyjnym drzewem okazowym i służy jako drzewo cieniste, a niektóre osiągają wysokość 120 stóp. Drzewo to, pochodzące z takich stanów jak Kolorado i Utah, jest w stanie wytrzymać warunki klimatyczne panujące w strefach odporności roślin 3-7 Departamentu Rolnictwa USA. Dzięki temu może być gatunkiem ozdobnym w wielu regionach kontynentu, gdzie ludzie doceniają jego niebieskozielone igły. Drzewo to należy sadzić w wilgotnych, kwaśnych miejscach na terenie posesji, w pełnym słońcu. Zapytaj o świerka niebieskiego w szkółkach, radzi Departament Zasobów Naturalnych Ohio; jest to powszechne i popularne drzewo krajobrazowe.

• Świerk niebieski z Kolorado (Picea pungens) jest atrakcyjnym drzewem okazowym i służy jako drzewo cieniste, a niektóre osiągają wysokość 120 stóp.
  
• To pozwala mu być gatunkiem ozdobnym w wielu regionach na kontynencie, gdzie ludzie doceniają jego niebiesko-zielone igły.

Dąb żywy

Przed wyborem miejsca dla tego południowego wiecznie zielonego drzewa liściastego należy wziąć pod uwagę, że dąb żywy (Quercus virginiana) może osiągnąć szerokość nawet 100 stóp. Żywe dęby dorastają do 60 stóp, ale ich masywne gałęzie mogą rozchodzić się w wielu kierunkach, co sprawia, że konieczne jest stosowanie tego gatunku na rozległych terenach, w tym w parkach i dużych krajobrazach. Liście żywego dębu mają gładkie brzegi, są błyszczące i skórzaste. Drzewo nie przetrwa na północ od strefy 8 USDA. Żywy dąb należy sadzić w miejscach całkowicie nasłonecznionych. Jego żołędzie dojrzewają w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego i stanowią dużą część diety wielu ssaków i ptaków.

• Przed wyborem miejsca dla tego południowego wiecznie zielonego drzewa liściastego należy wziąć pod uwagę, że dąb żywy (Quercus virginiana) może osiągnąć szerokość nawet 100 stóp.
  
• Dęby żywe dorastają do 60 stóp, ale ich masywne gałęzie mogą rozprzestrzeniać się w wielu kierunkach, co sprawia, że konieczne jest stosowanie tego gatunku na rozległych terenach, w tym w parkach i dużych krajobrazach.

Sosna czerwona

Używana na szeroką skalę do ponownego zalesiania wyciętych obszarów leśnych, zasięg sosny czerwonej (Pinus resinosa) jest obecnie większy niż w czasach kolonialnych. Drzewo rośnie w strefie USDA 2 do 5, najwięcej w północno-wschodniej i wokół Wielkich Jezior. Kora sosny czerwonej jest atrakcyjnym aspektem tego wiecznie zielonego, iglastego drzewa, a jej kolory, takie jak pomarańczowy, szary, czerwony i brązowy, stanowią o jej atrakcyjności. Sosnę czerwoną należy stosować w miejscach, gdzie podłoże ma niski poziom pH, jest żwirowe, luźne i zazwyczaj pozostaje suche. Sosna czerwona nie toleruje narażenia na wietrzne miejsca i sól.

• Używana szeroko do ponownego zalesiania wyciętych obszarów leśnych, zasięg sosny czerwonej (Pinus resinosa) jest większy obecnie niż w czasach kolonialnych.
  
• Używaj sosny czerwonej w miejscach, gdzie ziemia ma niski poziom pH, jest żwirowa i luźna i zwykle pozostaje sucha.

Jodła biała

Znana z tolerancji na warunki miejskie i słabej jakości gleby, jodła biała (Abies concolor) dodaje zimozielonego koloru do krajobrazu dzięki swoim niebiesko-zielonym igłom. Jodła biała rośnie na wysokich wzniesieniach wielu zachodnich stanów, w tym Kalifornii, Kolorado i Utah, i jest w stanie przetrwać mroźne temperatury związane z zimami w strefie 3 USDA. Według bazy danych roślin Uniwersytetu Connecticut jodła biała jest łatwa do przesadzania, a gatunek ten nadaje się do stosowania jako drzewo okazowe. Odmiany tej wiecznie zielonej rośliny to między innymi Violacea, znana ze srebrno-niebieskiego koloru igieł.

• Znana z tolerancji na warunki miejskie i słabej jakości gleby, jodła biała (Abies concolor) dodaje zimozielonego koloru do krajobrazu dzięki swoim niebiesko-zielonym igłom.
  
• Jodła biała rośnie na wysokich wzniesieniach wielu zachodnich stanów, w tym Kalifornii, Kolorado i Utah, zdolna przetrwać w mroźnych temperaturach związanych z 3. strefą zimową USDA.