Zabawki dla dzieci w XVII wieku

Większość dzieci żyjących w XVII wieku nie miała zbyt wiele czasu na zabawki. Życie było ciężkie, a dzieciństwo było ulotne pośród wielu obowiązków i surowych realiów tamtych czasów. Jednak, jak to dzieci mają w zwyczaju, udawało im się wyłuskać nieliczne chwile przyjemności i zabawy. W swoim towarzystwie, dzieci powszechnie grały w gry: wyścigi i zabawy w berka, śpiewanie i skakanie - rodzaje gier, które łatwo rozpocząć i porzucić, gdy życie i dorośli tego wymagali. Zabawki były cenione. Jeśli nie były szczęśliwymi odbiorcami zabawkowych prezentów, wiele dzieci stworzyło swoje zabawki i odrobinę czasu, by się nimi cieszyć.

Zabawki do rzucania

Dzieci w XVII wieku często tworzyły zabawki z tego, co znalazły w naturze lub wyrzucone przez dorosłych. Odmiany marmurów i waletów były grane przy użyciu kawałków znalezionych kości, kamyków i kamieni. Młodzi ludzie wbijali mocne patyki w zgniłe jabłka lub ziemniaki i rzucali nimi jak najdalej. Grę polegającą na rzucaniu zgniłymi roślinami, zwłaszcza jabłkami, nazywano "jabłkową piłką". Odmianą gry w podrzucanie i łapanie była zabawka w kształcie kubka i piłki. Mała piłka była podrzucana w powietrze i łapana do kubka przymocowanego do końca kija.

• Dzieci w XVII wieku często tworzyły zabawki z tego, co znalazły w naturze lub wyrzucone przez dorosłych.
  
• Małą piłkę podrzucano w powietrze i łapano ją do kubka przymocowanego do końca kija.

Zabawki wirujące

Innymi zabawkami, którymi często bawiono się w domu, były bączki i bączki. Popularne od wieków, bączki były łatwe do skonstruowania poprzez nasunięcie dysku z młotkowanego metalu, drewna lub gliny na skręconą pętlę sznurka i pociągnięcie za oba końce. Jeśli twórca zabawki zdecydował się na umieszczenie na dysku falistych krawędzi, zabawka brzęczała, wirując wokół sznurka. W XVII wieku dostępnych było już kilka rodzajów bączków, w tym bączki z biczem, bączki z kołkami i bączki kręcone ręcznie. Pofałdowane krawędzie na szczycie również tworzyły brzęczący dźwięk, zachwycając zarówno dzieci, jak i dorosłych.

• Innymi zabawkami często granymi w domu były bączki i bączki.
  
• Jeżeli twórca zabawki zdecydował się na umieszczenie na dysku falistych krawędzi, zabawka brzęczała, gdy wirowała wokół sznurka.

Rock, Roll and Slide

Koń na biegunach zadebiutował na początku XVII wieku i szybko wkroczył do życia rodzinnego. Uproszczona konstrukcja boków z desek, z których zbudowane były nogi konia, zapewniała stabilne oparcie dla młodych jeźdźców. Podobało się również kręcenie obręczy z kijami. Zabawy z obręczą i kijami były bardzo liczne, ale toczenie obręczy po ziemi było również samotną rozrywką. Kiedy dorośli mogli zostać zmuszeni do przybicia kilku zapasowych desek, dzieci używały ich do zjeżdżania na sankach po trawiastych zboczach.

• Konie wyścigowe zadebiutowały na początku XVII wieku i szybko wkroczyły do życia rodzinnego.
  
• Uproszczona konstrukcja boków z desek, z których zbudowane były nogi konia, zapewniała stabilne oparcie dla młodych jeźdźców.

Zabawa imituje życie

Czy to surowo rzeźbione, czy też kunsztownie dopracowane, repliki ludzi, zwierząt i świata, który zamieszkują, sprawiały radość dzieciom od najdawniejszych czasów. Miniaturowe żywe zabawki w XVII wieku zawierały domki dla lalek, meble i postacie ludzkie. Bardziej wyszukane miniatury były eksponatami należącymi do zamożnych dorosłych i nie były przeznaczone do zabawy. Lalki dla dziewczynek były powszechne i często wykonywane w domu z kawałków materiału. Matki zachęcały do szycia lalek jako umiejętności życiowej, której należy się nauczyć.

• Czy to surowo rzeźbione, czy też z dużą ilością szczegółów, repliki ludzi, zwierząt i świata, który zamieszkują, były radością dziecka od najdawniejszych czasów.
  
• Lalki dziewczęce były powszechne i często wykonywane w domu ze skrawków tkanin.