Jakie rodzaje odzieży nosili średniowieczni księża?

Średniowiecze trwało od mniej więcej piątego do piętnastego wieku. W tym okresie chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się po całej Europie. Księża i mnisi byli przedstawicielami kościoła w społeczeństwie i z czasem zaczęli nosić charakterystyczne ubrania, aby odróżnić się od ludzi świeckich. Ubrania duchownych ewoluowały z czasem, gdy zmieniały się style i przepisy kościelne.

Pochodzenie

Wczesnochrześcijańscy księża nie nosili ubrań, które bardzo różniły się od codziennego stroju. Jednak wraz ze zmianą mody po upadku Imperium Rzymskiego w V wieku, duchowni zaczęli naśladować starsze style. Kościół zaczął regulować strój kościelny już w szóstym wieku, kiedy to Sobór w Bradze orzekł, że księża muszą nosić tunikę sięgającą stóp, w przeciwieństwie do spodni lub gołych nóg świeckich.

Sukienka kościelna

Ponieważ była regulowana przez kościół, podstawowa forma stroju kościelnego pozostała z grubsza spójna. Długa tunika zwana albem była podstawowym ubiorem. Mogła być ona przewiązana wokół talii prostym paskiem. Kiedy odprawiano mszę, na alb zakładano wierzchnią szatę, albo tunikę z długimi rękawami zwaną dalmatyką, albo płaszcz bez rękawów zwany ornatem. Uzupełnieniem stroju był długi pasek materiału zwany stułą, zakładany na ramiona. W życiu codziennym prawo kanoniczne nakazywało księżom ubierać się w sposób prosty i stonowany. W XIII wieku księża w Anglii musieli nosić pelerynę z kapturem zwaną cappa clausa.

• Ponieważ była regulowana przez kościół, podstawowa forma stroju kościelnego pozostawała mniej więcej spójna.
  
• Podczas odprawiania mszy na albę zakładano wierzchnią szatę, albo tunikę z długimi rękawami zwaną dalmatyką, albo pelerynę bez rękawów zwaną ornatem.

Strój zakonny

Mnisi nosili prostszy habit niż księża, bez wyszukanych szat rytualnych używanych podczas odprawiania mszy. Dokładny habit różnił się w zależności od zakonu, ale podstawowy strój składał się z długiej szaty, zwykle wełnianej, z kapturem i prostym pasem. Zakony bywały rozpoznawane po kolorze szat. Z tego powodu dominikanie byli czasem znani jako "czarni bracia", a franciszkanie jako "szarzy bracia".

• Mnisi nosili prostszy habit niż księża, bez wyszukanych szat rytualnych używanych podczas odprawiania mszy.

Sukienka biskupia i papieska

Oficjalne szaty biskupów i innych urzędników kościelnych były jeszcze bardziej wyszukane niż szaty liturgiczne księży. Biskupi często nosili ciężką jedwabną pelerynę zwaną cappa, do której dołączona była wysoka, spiczasta czapka zwana mitrą. Szaty biskupów mogły być misternie zdobione, a ich szaty i rogatywki zdobiono złotem i kamieniami szlachetnymi. Urząd arcybiskupa był reprezentowany przez wąską, podobną do szala szatę zwaną pallium, która często jest przedstawiana noszona luźno na szyi. Najbardziej wyszukany strój liturgiczny był noszony przez papieży i zawierał, od XII wieku wzwyż, wysoką koronę zwaną tiarą.

• Oficjalne szaty biskupów i innych urzędników kościelnych były nawet bardziej wyszukane niż szaty liturgiczne księży.
  
• Najbardziej wyszukany strój liturgiczny był noszony przez papieży i zawierał, od XII wieku wzwyż, wysoką koronę zwaną tiarą.