6 kluczowych konwencji wspólnych dla fabuł morderstw

Mordercze zagadki trzymają nas w napięciu. Suspens trzyma nas w napięciu, podczas gdy odkrywanie sprawcy jest łamigłówką. Na głębszym poziomie istnieje napięcie między naszą mroczną fascynacją śmiercią a pragnieniem, by wierzyć, że moralność zwycięży. Autorzy manipulują konwencjami gatunku, aby grać na tych reakcjach i utrzymywać nas przy stronie.

Ofiara

Większość historii o morderstwach zaczyna się od wiadomości o śmierci. Makabryczne morderstwo natychmiast przyciąga uwagę i wywołuje pytania: Kim ona była? Dlaczego ona? Dlaczego teraz? Często ofiara okazuje się mieć wiele stron w swojej historii lub charakterze, które są osadzone jako wskazówki w fabule.

• Większość historii o morderstwach zaczyna się od wiadomości o śmierci.
  
• Często ofiara okazuje się mieć wiele stron w swojej historii lub charakterze, które są osadzone jako wskazówki w fabule.

Ostawienie

Tradycyjne tajemnice morderstw mają dwa główne podgatunki. Klasyczny model angielski rozgrywa się w wytwornym towarzystwie i w zamkniętym miejscu - zapieczętowanym pokoju, wiejskiej rezydencji lub transkontynentalnym pociągu. Jest to teatralnie wymyślona sceneria, w której bohaterowie poruszają się jak w dostojnym tańcu, a fabułę rozwiązuje się za pomocą siły umysłu. Model realistyczny, często amerykański, zazwyczaj rozgrywa się w podejrzanym miejskim podziemiu, trudnej scenerii dla brutalnej akcji i ziarnistego heroizmu. Współczesne kryminały często wybierają bardziej zwyczajne scenerie, takie jak miasteczka, szkoły czy szpitale, aby wywołać u czytelnika dreszcz, że wszystko nie jest tak nieznane, jak się wydaje.

• Tradycyjne kryminały mają dwa główne podgatunki.
  
• Model realistyczny, często amerykański, zwykle rozgrywa się w obskurnym miejskim podziemiu, trudnej scenerii dla brutalnej akcji i ziarnistego heroizmu.

Detektyw

Detektyw lub prywatny detektyw jest zawsze postacią indywidualną. Może być intelektualnym samotnikiem, jak Sherlock Holmes, lub twardo stąpającym po ziemi cynicznym Amerykaninem, lub zadziorną kobietą, która jest twardsza, niż na to wygląda. Może też mieć pomocnika, jak dr Watson, bardziej przystępnego towarzysza, którego rolą jest podkreślanie błyskotliwości głównego bohatera i podrzucanie czytelnikowi wskazówek.

Podejrzani

Zazwyczaj jest kilku podejrzanych, każdy z własnymi motywami. Odkrywanie ich charakterów i alibi dodaje głębi powieści lub sztuce. Dodatkowo wplątuje nas w fabułę, sprawiając, że nie wiemy, czy myśleć o podejrzanych z sympatią, czy z potępieniem.

Fabuła

Typowo zbrodni dokonuje nieznany morderca. Zaskakuje to zwykłych policjantów, aż w końcu na ratunek przychodzi bohater. Po drodze tropy i fałszywe wskazówki prowadzą detektywa i czytelnika w wielu różnych kierunkach. Czerwone śledzie" są niezbędne, aby utrzymać nas w intelektualnym i emocjonalnym napięciu, ponieważ sprawiają, że chętnie podążamy za wskazówkami i frustrują nas, gdy prowadzą donikąd.

• Typowo, nieznany morderca popełnia zbrodnię.
  
• Zakłóca to zwykłą policję, aż do momentu, gdy bohater przychodzi z pomocą.

Twistowe zakończenie

Koniec fabuły morderstwa-misterium musi być niespodzianką -- mordercą musi być osoba, którą najmniej podejrzewamy, lub ofiara musi mieć sekret, który wszystko wyjaśnia. Objawienie powinno być moralnie i intelektualnie satysfakcjonujące -- morderca zostaje znaleziony i ukarany, przeoczone wskazówki zostają ujawnione i porządek zostaje przywrócony.