Jak zostać lekarzem we Francji

Według danych francuskiego rządu, na początku 2007 roku w kraju było 208.000 praktykujących lekarzy. Jednak szacunki przewidywały, że w ciągu najbliższych 10 lat liczba ta spadnie o 10 procent.

Obawiając się niedoboru lekarzy, rząd francuski zwiększył "numerus clausus", liczbę studentów, którzy mogą wejść na drugi rok studiów medycznych, do 8000 na rok 2011. Dla porównania, w latach 2000-2001 liczba ta wynosiła 4 100.

• Według danych francuskiego rządu, na początku 2007 r. w kraju było 208 000 praktykujących lekarzy.
  
• Obawiając się niedoboru lekarzy, francuski rząd zwiększył swój "numerus clausus", liczbę studentów, którzy mogą wejść na drugi rok studiów medycznych, do 8 000 na rok 2011.

Studia medyczne we Francji są zorganizowane w trzech etapach i trwają osiem lat w przypadku medycyny ogólnej lub 11 lat w przypadku specjalizacji.Podążanie za studiami medycznymi we Francji nie jest jedyną drogą do zostania lekarzem w tym kraju. Zagraniczni lekarze mogą prowadzić praktykę lekarską dzięki systemowi akredytacji.

Zacznij od PCEM (Premier cycle d'études médicales), dwuletniego cyklu otwartego dla francuskich kandydatów z maturą. Ponadto, każdy wydział medycyny ma prawo przyjąć do 8 procent studentów międzynarodowych spoza Unii Europejskiej. Około 20 procent studentów zdaje egzamin na koniec pierwszego roku. Studenci, którzy nie zdadzą egzaminu, mają prawo do jednokrotnego powtarzania pierwszego roku studiów. Na drugim roku PCEM studenci muszą odbyć staż pielęgniarski.

Kontynuacja drugiego etapu zwanego DCEM (Deuxième cycle d'études médicales). Jego ukończenie trwa cztery lata. Podczas ostatnich trzech lat studenci zaczynają otrzymywać miesięczne stypendium w wysokości kilkuset euro. Muszą odbyć 36-miesięczne staże w szpitalach w kilku specjalnościach i być na wezwanie 36 razy w ciągu trzech lat. Na koniec tego okresu studenci muszą zdać kilka testów z teoretycznej wiedzy medycznej. Kandydaci, którzy pomyślnie przejdą te testy, mogą przystąpić do programu specjalistycznego. Ich wynik na egzaminach określa specjalność i miejsce rezydentury.

• Kontynuacja drugiego etapu zwanego DCEM (Deuxième cycle d'études médicales).
  
• Na koniec tego okresu studenci muszą zdać kilka testów z teoretycznej wiedzy medycznej.

Wybierz pomiędzy medycyną ogólną lub inną specjalnością spośród 30 dostępnych na trzecim roku medycyny. Studenci muszą wykonywać funkcje szpitalne w pełnym wymiarze godzin, w tym sześciomiesięczne okresy w różnych oddziałach. Otrzymują wynagrodzenie w wysokości od 1,336 do 2,052 euro miesięcznie, jak również dodatkową opłatę, gdy są na wezwanie. Po trzyletniej rezydenturze, studenci medycyny ogólnej otrzymują dyplom, zwany DES lub dyplomem studiów specjalistycznych. W przypadku rezydentów innych specjalności, szkolenie trwa cztery lub pięć lat. Po otrzymaniu DES, rezydenci muszą obronić pracę przed jury. Dopiero wtedy otrzymują dyplom lekarza. Nie są jednak upoważnieni do wykonywania zawodu lekarza, jeśli nie zarejestrują się w "Ordre des médecins", francuskim krajowym stowarzyszeniu medycznym.

• Wybór pomiędzy medycyną ogólną a inną specjalnością spośród 30 dostępnych na trzecim roku medycyny.
  
• Jednakże nie są uprawnieni do wykonywania zawodu lekarza, jeśli nie zarejestrują się w "Ordre des médecins", francuskim krajowym stowarzyszeniu medycznym.

Kontynuuj studia medyczne we Francji po rozpoczęciu ich w kraju spoza Unii Europejskiej. Musisz ukończyć pierwszy rok PCEM i zdać egzamin. Po zdaniu tego egzaminu studenci zagraniczni, którzy odbyli studia medyczne za granicą, mogą przystąpić do programu nauczania na poziomie równoważnym z ich poziomem w kraju ojczystym, określonym na podstawie badania ich dorobku akademickiego. DES jest otwarty dla lekarzy spoza Unii Europejskiej. Testy kwalifikacyjne można zdawać w Paryżu lub w ambasadach francuskich, a formularze są do pobrania na stronie Centre National de Gestion. Jest to jednak stroma droga, ponieważ w latach 2010-2011 oferowano tylko 20 miejsc.

• Kontynuuj studia medyczne we Francji po rozpoczęciu ich w kraju spoza Unii Europejskiej.
  
• Po zdaniu tego egzaminu studenci zagraniczni, którzy odbyli studia medyczne za granicą, mogą przystąpić do programu nauczania na poziomie odpowiadającym ich poziomowi w kraju ojczystym, określonemu na podstawie badania ich osiągnięć akademickich.

Postępuj zgodnie z "Procédure d'autorisation d'exercice" (PAE), aby uzyskać pozwolenie na praktykowanie medycyny we Francji. Procedura obejmuje przedstawienie dokumentacji akademickiej i zawodowej, przystąpienie do testu umiejętności i wykazanie się biegłą znajomością języka francuskiego. Oznaczeni akronimem PADHUE (praticiens à diplôme hors Union européenne ou PADHUE lub lekarze z dyplomami spoza UE), ci zagraniczni lekarze pochodzą głównie z Afryki Północnej i Afryki.

Spodziewaj się pewnych trudności jako "PADHUE". Pomimo pewnych zmian w ich statusie dzięki ustawie z 2006 r., lekarze z zagranicznymi dyplomami są często uważani za lekarzy "drugiej kategorii". Na przykład, francuskie szpitale mogą płacić im mniej niż lekarzom z dyplomami francuskimi lub europejskimi. Lekarze ci utworzyli stowarzyszenie o nazwie Syndicat National des Praticiens à Diplôme Hors Union Européenne.

• Spodziewaj się pewnych trudności jako "PADHUE".
  
• Pomimo pewnych zmian w ich statusie dzięki ustawie z 2006 roku, lekarze z zagranicznymi dyplomami są często uważani za lekarzy "drugiej kategorii".

Badaj małe miasteczka w odizolowanych obszarach. Lekarze są poszukiwani w tych obszarach, ponieważ francuscy lekarze wolą zakładać swoje praktyki w dużych miastach lub na południu Francji. Te miasta zatrudniają zagranicznych lekarzy, głównie z Europy Wschodniej.