Co zjada rośliny słonecznika?

Słonecznik, ze swoimi wysokimi łodygami i charakterystycznymi żółto-czarnymi kwiatami, jest rośliną tolerującą suszę, o krótkim letnim okresie wegetacji. Piękno słonecznika jest atrakcyjne nie tylko dla ludzi, ale także dla szkodników, które zjadają liście, korzenie i kwiaty rośliny. Kontrola kulturowa i stosowanie środków chemicznych może uchronić słonecznik przed zjedzeniem. 1

Chrząszcze i chwasty

Chrząszcze i chwasty należą do owadów, które żywią się głównie korzeniami i łodygami słonecznika. Chrząszcze marchewkowe i chrząszcze długorogie składają jaja na lub w pobliżu słonecznika; larwy wylęgają się podczas sezonu wegetacyjnego i utrzymują się dzięki zjadaniu dolnych części rośliny. Chrząszcze pchełki również zjadają rośliny słonecznika, ale żywią się liśćmi i siewkami roślin. Więdnięcie i nieregularne dziury na liściach słonecznika mogą wskazywać na inwazję chrząszczy. Chwasty różnią się wielkością i kolorem, składają jaja w chodzie rośliny i żerują na łodygach i tkankach liści słonecznika. Osłabienie rośliny i struktury korzeni może być oznaką obecności chrząszczy. Nietoksyczną metodą zwalczania szkodników może być dobre spulchnienie gleby w celu wyeliminowania larw, które jeszcze nie uszkodziły słoneczników. Pestycydy na bazie chloropiryfosu mogą być również potrzebne, w zależności od poziomu porażenia.

• Chrząszcze i chrząszcze są wśród owadów, które głównie żywią się korzeniami i łodygami słonecznika.
  
• Chrząszcze marchewkowe i chrząszcze długoszyjkowe składają jaja na roślinie słonecznika lub w jej pobliżu; larwy wylęgają się podczas sezonu wegetacyjnego i utrzymują się dzięki zjadaniu dolnych części rośliny.

Mole

Mole zjadają rośliny słonecznika, a także chrząszcze i chwasty. Ćma słonecznikowa żywi się główką i siewkami roślin, podczas gdy ćma słonecznikowa uszkadza łodygę i nieotwarte pąki roślin. Ćmy pozostawiają na roślinie lepką, pajęczynowatą pozostałość oraz otwory, które wskazują ich drogę żerowania. Larwy żerujące na słoneczniku mogą doprowadzić do zniekształcenia łodygi i zahamowania rozwoju główki kwiatu. Naturalne odławianie przy użyciu feromonów może kontrolować populację ćmy słonecznikowej i ćmy pąków słonecznika. Insektycydy zawierające fitomelaninę mogą być również brane pod uwagę w zarządzaniu.

• Motyle zjadają rośliny słonecznika, a także chrząszcze i chwasty.
  
• Naturalne odławianie przy użyciu feromonów może kontrolować populację ćmy słonecznika i pąków słonecznika.

Gąsienice

Słoneczniki mogą stanowić obfity posiłek dla wielu wędrujących, pełzających szkodników, w tym larw, gąsienic i robaków wojskowych. Gąsienice malowanych babek i wełnowców mogą spowodować znaczną defoliację słonecznika, gdy przeżuwają się przez liście i kwiaty roślin. Zielone robaki wojskowe i tasiemce są również głównymi sprawcami zniszczeń słoneczników i pozostawiają w liściach poszarpane dziury lub "okna". Okienka to przezroczyste obszary na liściach, które powstają, gdy larwy lub młode stadia tych stworzeń zaczynają żerować na słoneczniku, ale nie są wystarczająco duże, aby zrobić dziurę w całym liściu. Groźba defoliacji na co najmniej 1/4 powierzchni rośliny lub całej uprawy zwykle uzasadnia zastosowanie chemicznej kontroli szkodników pełzających.

• Słoneczniki mogą stanowić obfity posiłek dla wielu pełzających szkodników, w tym larw, gąsienic i robaków wojskowych.
  
• Gąsienice malowanych panien i wełnowców mogą spowodować znaczną defoliację słonecznika, przeżuwając swoją drogę przez liście i kwiaty roślin.

Pasikoniki

Pasikoniki jedzą rośliny słonecznika, ale generalnie nie powodują tak dużych szkód jak inne szkodniki. Pasikoniki mogą być ręcznie zbierane z roślin, gdy ich populacja jest mała. Większe populacje mogą wymagać zastosowania środków chemicznych, aby zapobiec migracji młodych nimf na sąsiednie pola lub do ogrodów. Beta-cyflutryna i acefat to dwa środki chemiczne nie podlegające ograniczeniom, które można stosować na obszarach nieuprawnych w celu zwalczania koników polnych na słoneczniku.

• Pasikoniki polne zjadają rośliny słonecznika, ale generalnie nie powodują tak dużych szkód jak inne szkodniki.
  
• Większe infestacje mogą wymagać kontroli chemicznej, aby zapobiec migracji młodych nimf na sąsiednie pola lub do ogrodów.