Orems Theory of Nursing

Teorie pielęgniarstwa oferują zorganizowany i systemowy sposób wyrażania stwierdzeń związanych z pytaniami w pielęgniarstwie, zapewniając pielęgniarkom możliwość opisywania, przewidywania, wyjaśniania i kontrolowania zjawisk związanych z ich praktyką. Ogólna teoria pielęgniarstwa Dorothei Orem koncentruje się wokół modelu skoncentrowanego na osobie, w którym pielęgniarka identyfikuje potrzeby pacjenta w zakresie samoopieki, a następnie współpracuje z pacjentem w celu zaspokojenia tych potrzeb.

Features

Ogólna teoria Orema składa się z trzech bardziej zdefiniowanych teorii: teorii samoopieki, która określa czynności, jakie pacjent musi wykonać, aby osiągnąć optymalny stan zdrowia; teorii deficytu samoopieki, która określa, kiedy potrzebna jest opieka pielęgniarska pacjentowi, który nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb w zakresie samoopieki; oraz teorii systemów pielęgniarskich, która opisuje, w jaki sposób potrzeby w zakresie samoopieki będą zaspokajane przez pacjenta, pielęgniarkę lub obie te osoby współpracujące ze sobą.

Skupienie uwagi

W zależności od zidentyfikowanych deficytów w zakresie samoopieki i możliwości pacjenta, pielęgniarka może pomagać poprzez działanie i wykonywanie czynności za pacjenta, kierowanie pacjentem lub innymi osobami zaangażowanymi w opiekę nad nim, wspieranie pacjenta i/lub jego znaczących osób, zapewnianie środowiska zachęcającego pacjenta do rozwijania umiejętności samoopieki i/lub uczenie pacjenta i innych osób z jego otoczenia zaspokajania potrzeb w zakresie samoopieki.

Korzyści

Teoria Orem to kompleksowe podejście do praktyki pielęgniarskiej, które ma sens w praktyce klinicznej, a także w środowisku edukacyjnym, administracyjnym i badawczym. Dobrze pasuje do dzisiejszej filozofii opieki skoncentrowanej na pacjencie i rodzinie w szpitalach, opiece długoterminowej, domowej opiece zdrowotnej, środowiskowej, behawioralnej i ambulatoryjnej. Skupiając się na określeniu właściwego planu opieki dla każdego pacjenta, teoria ta jest łatwo włączana do procesu pielęgnowania, obejmującego ocenę, diagnozę pielęgniarską, planowanie, wdrażanie i ocenę.

Wpływ

Jako wczesny teoretyk, Orem znacząco wpłynął na rozwój profesjonalnego pielęgniarstwa, kładąc podwaliny teoretyczne pod opiekę pielęgniarską opartą na współpracy, która uwzględnia możliwości i niepełnosprawność poszczególnych pacjentów. Dzisiejsze pielęgniarki używają diagnoz pielęgniarskich do opisywania problemów pacjentów, a deficyty Orem w zakresie samoopieki są dobrze reprezentowane. Na przykład deficyt samoopieki w zakresie kąpieli/higieny jest stosowany w przypadku pacjenta, który nie jest w stanie sam się wykąpać. A pacjent, który nie jest w stanie bezpiecznie dotrzeć do łazienki na czas, może mieć diagnozę pielęgniarską deficytu samoopieki w zakresie toalety.

• Jako wczesny teoretyk, Orem znacząco wpłynęła na rozwój profesjonalnego pielęgniarstwa, kładąc podwaliny teoretyczne pod opiekę pielęgniarską opartą na współpracy, która uwzględnia możliwości i niepełnosprawność poszczególnych pacjentów.
  
• Pacjent, który nie jest w stanie bezpiecznie dotrzeć do łazienki na czas, może mieć diagnozę pielęgniarską dotyczącą deficytu samoopieki w zakresie toalety.

Luk w teorii i praktyce

Mimo że nadal istnieje luka między wieloma teoriami pielęgniarskimi a rzeczywistą praktyką pielęgniarską przy łóżku pacjenta, teoria deficytu samoopieki Orem została szeroko przyjęta w różnych środowiskach klinicznych. Jest ona szczególnie atrakcyjna w takich środowiskach, jak pielęgniarstwo rehabilitacyjne, które koncentruje się na rozwiązywaniu problemów związanych z brakiem samoopieki u pacjentów z niepełnosprawnością fizyczną lub przewlekłą chorobą, oraz pielęgniarstwo domowe, którego celem jest zapewnienie pacjentom jak największego bezpieczeństwa i niezależności w ich własnych domach.